بازتاب عناصر غنایی در شعر علیرضا قزوه؛ با تکیه بر غزل‌های مجموعۀ از نخلستان تا خیابان

شعر پایداری از شاخه‌های مهم شعر معاصر فارسی است. علیرضا قزوه از جمله شاعران این گونه شعر است که عمدتاً در قالب شعر سپید و غزل و دوبیتی موضوعات مربوط به ادبیات پایداری(دفاع مقدس و جنبش‌های مقاومت خارج از ایران) را با رویکرد انتقادی و برخوردار از عناصر مذهبی مطرح کرده است. نوشتار پیش‌رو سعی دارد به بررسی عناصر غنایی در شعر قزوه با تکیه بر غزل‌های مجموعۀ از نخلستان تا خیابان بپردازد. ما به‌دنبال این موضوع بوده‌ایم که قزوه تا چه حد توانسته‌است بین موضوعات ادبیات پایداری و فرم غزل و عناصر غنایی قرابت و نزدیکی ایجاد کند؟ نتیجه این بررسی نشان می‌دهد که زبان شعری قزوه با آن‌که به طرح موضوعات مذهبی و حماسی و انتقادیِ مربوط به پایداری می‌پردازد، ازلطافت و نرمی خاصی برخورداراست و او درغزل‌هایش بیشتر تمایل‌دارد عناصر غنایی عاشقانه را -اعم از واژگان و ترکیبات و تصاویر- به کارببرد. به عبارت بهتر شاخص‌های محتوایی و صوری این اشعار مطابق شاخص‌های اشعار غنایی و به خصوص عاشقانه هستند.. ذهنیت غنایی شاعر و ظرفیت و پیشینۀ قالب غزل در انتخاب چنین رویکرد و کاربست چنین عناصری موثر بوده است. این پژوهش با تاکید بر غزل‌های قزوه در‌ ‎‌مجموعۀ«از نخلستان تا ‌خیابان» به روش تحلیلی-توصیفی انجام‌شده‌است.