اندیشه های اسلامی در اشعار علامه اقبال لاهوری

دکترعلامه محمد اقبال لاهوری فیلسوف، سیاستمدار، مصلح اجتماعی، متفکر، پژوهشگر، نویسنده و شاعر فارسی گوی شبه قاره بود. او متفکر مسلمان شبه قاره ی هند و پاکستان است و از شخصیت های ممتاز و موثر در تجدید حیات دینی و ملی مسلمانان است. شهرت او جهانی است. او با سرودن نثر و نظم به زبان های اردو، فارسی و انگلیسی به ملت مسلمانان جهت داد. تلاش برای خودشناسی، خودباوری و اتحاد مسلمانان، روی آوردن آنها به فرهنگ خودی و کسب هویت و استقلال و نجات از چنگال استعمارگران در شعر او برجستگی ویژه ای دارد. او می کوشید با بیدارگری مسلمانان، زمینه ساز وحدتی گردد که نتیجه ی آن غلبه مسلمنان بر استعمارگران و استقلال یافتن آنها بود. او ژرفترین احساسات انسانی اسلامی اجتماعی خود را در اشعارش با زبانی ساده و دلنشین به خواننده منتقل می کند. به نوعی باید گفت که شعر اقبال لاهوری به شدت رنگ انسان و اجتماعی دارد و همین احساس انسانی اوست که او را در کنار مردم قرار داده به طوری هرگز زبان به مدح و ستایش حاکمان زمانه نیالوده و تن به ذلّت و خواری نداده است. به باور اقبال از آدم های ناآگاه کاری ساخته نیست. انسان با خودآگاهی و بیداری می تواند درون خود و محیطش را انسانی و آرمانی سازد. با تلاش و پیکار سازنده می شود دشواری ها و نا ملایمات را از بین برد. در این مقاله زندگی علامه اقبال و اندیشه های اسلامی وی بررسی می شود.