بررسی سیمای خانواده در رمان رویای تبت

خانواده، اولین نهاد اجتماعی است که روابط و مناسبات میان اعضای آن، معمولاً دست مایه تصویرسازی و خلق هنری در فضای داستان قرار می گیرد. فریبا وفی از جمله زنان نویسنده ای است که در انعکاس تصویر خانواده در ادبیات داستانی معاصر فارسی موثر بوده است و در رمان های او بستر خانواده با نقش اصلی رمان پیوندی ناگسستنی دارد. مبنای پژوهش حاضر رمان «رویای تبت» است که با رویکردی جامعه شناسانه و کاربست روش تحلیل کیفی بررسی شده است. خانواده در رمان های فریبا وفی به ویژه رمان انتخاب شده نقش مهمی را ایفا می کند و همه زنان و مردان این رمان بیش از هر چیز در قالب خانواده نشان داده شده اند. وفی در به تصویر کشیدن خانواده رویکردی آسیب شناسانه را انتخاب کرده است. خانواده های به تصویر کشیده شده در رمان های او، خانواده هائی خوشبخت نیستند و نمی توانند در ارائه کارکردهای خود موفق عمل کنند. در این رمان تنها خانواده جاوید و شیوا بیش از همه با مولفه هایی از قبیل روشنفکری، هرمی نبودن ساختار قدرت، تضعیف روابط خویشاوندی، عدم پایبندی استوار به مذهب و... در طیف هسته ای مدرن قرار می گیرد و بقیه خانواده ها، خانواده هایی سنتی و هسته ای هستند.