کارکرد زیبایی شناختی اسطوره در شعر معاصر افغانستان با تکیه بر اشعار عبدالقهار عاصی

در فرهنگ و تمدن هر سرزمینی، اسطوره ها صاحب جایگاه و امتیازات والا و ویژه یی هستند و زبان اسطوره یی نیز در شعر، از اهمیت خاصی برخوردار است. شاعران در هر دوره یی بر آنند تا با کاربرد اسطوره ها حرف ها، خواسته ها، دغدغه ها و مقصود خود را به زبانی غیر مستقیم، اما نمادین به جامعه منتقل کنند. در این پژوهش، به شیوه توصیفی- تحلیلی، کارکرد زیبایی شناختی اسطوره ها در شعر عبدالقهار عاصی، شاعر معاصر افغانستان، نشان داده شده است. عاصی در قلمرو هستی شناسی گام نهاده و فراتر از مضمون های اجتماعی با نقب زنی به جهان اسطوره ها، به دودمان و تبار انسان نظر افکنده است، وی رکود و استبداد زمانة خود را برنتافته و با انطباق اسطوره ها بر جامعه، اوضاع جامعه را با اعتراضی هوشمندانه نشان داده است؛ از این رو، اشعار وی نشان دهندة عصیان او در برابر تاریخ روز گار است و آرزوها و نیازهای مادی و معنوی انسان معاصر را بازتاب می دهد. هر چند میزان توجه عاصی به اسطوره و جنبه های حماسی، نسبت به برخی از شاعران معاصر، به ویژه واصف باختری، کمتر است و گاهی واژه های اساطیری مورد نظر او، تنها در لایه های سطحی شعر باقی مانده اند، اما او توانسته است تا نمودهای زیبایی از اسطوره را در شعر خود ارائه دهد و به باز آفرینی اسطوره در شعر بپردازند. گفتنی است که در شعر عاصی برخی از شخصیت های اساطیری شاهنامه و عناصر اسطوره یی مافوق طبیعی جلوة قابل توجهی داشته و گاهی نیز شاعر دست به ساخت داستان هایی زده است که تصویر حماسی و اساطیری را در ذهن مخاطب پدیدار می کنند.