بررسی اثربخشی استفاده از داستان کوتاه در بهبود مهارت خواندن فارسی در غیرفارسی زبانان

پژوهش حاضر به بررسی میزان تاثیر داستان کوتاه در تقویت مهارت خواندن فارسی‌آموزان خارجی و مقایسه آن با روش سنتی دستور-ترجمه پرداخته است. خواندن، مهارتی پایه برای یادگیری زبان دوم/خارجی به شمار می‌آید و یکی از توانایی‌های لازم زبان‌آموزان برای کسب دانش درباره فرهنگ و ادبیات زبان مقصد است. از سوی دیگر، برای آنکه فرایند یادگیری مهارت خواندن برای زبان‌آموزان کسالت‌آور نباشد، استفاده از متون داستانی در آموزش زبان دوم بسیار حائز اهمیت است. به این منظور، برای انجام این تحقیق از میان انواع داستان‌ها، داستان کوتاه برگزیده شد تا میزان تاثیر آن بر ماهیت یادگیری فارسی‌آموزان خارجی مورد بررسی قرار گیرد. در این پژوهش، 40 فارسی‌آموز خارجیِ در حال تحصیل در رشته آزفا (آموزش زبان فارسی به غیرفارسی‌زبانان)، در سطح فوقِ میانی از کشورهای روسیه، لبنان، عراق و کره جنوبی مشارکت داشتند. پیش از تدریسِ خواندن از طریق داستان کوتاه، نخست مهارت خواندن به روش سنتیِ دستور-ترجمه به فارسی‌آموزان آموزش داده شده و براساس آن آزمونی نیز از آنان گرفته شد. برای انجام این پژوهش، سه داستان کوتاه از مجموعه داستان‌های کلیله و دمنه و مرزبان‌نامه انتخاب و طی سه جلسه تدریس شد. پس از اتمام تدریس، زبان‌آموزان در پس‌آزمونی بر مبنای داستان‌هایی که به آن‌ها تدریس شده بود، شرکت کردند. در نهایت، نتایج حاصل از آزمون فرضیات تحقیق نشان داد که بین نمره مهارت خواندن در گروه آزمایش و کنترل ،تفاوت معنی داری وجود دارد (01/0p<، 18/9=f). بر این اساس پیشنهاد می‌شود به منظور بهبود مهارت خواندن در غیرفارسی زبانان از داستان‌های کوتاه استفاده شود.