نقد اسطوره‌شناختی مجموعه کتاب تازه‌ها و طرفه‌ها البدائع و الطرائف از جبران خلیل جبران

مجموعi «تازه‌ها و طرفه‌ها» ‌ (البدائع و الطرائف) جبران خلیل جبران از جملi آثار دورi اول قلم‌فرسایی اوست. این اثر پیش از اثر معروف و نمادین پیامبر نوشته شده است و خود از منظر کهن‌الگویی درخور توجه و در شکل‌گیری کهن‌الگوی پیامبر تاثیرگذار بوده است؛ اما تاکنون پژوهشی این اثر را از دیدگاه اسطوره‌شناختی بررسی ننموده است. رویکرد اسطوره‌ای در خوانش این مجموعه نقش بسیار مهم و اساسی دارد؛ بنابراین شناخت روایت‌های اسطوره‌ای و درک معانی سمبلیک صورت‌های ازلی آن، در دریافت درون‌مایه این اثر موثر است. نتایج پژوهش اسطوره‌شناختی این اثر نشان می‌دهد که جبران خلیل جبران در مجموعة «تازه‌ها و طرفه‌ها» (البدائع و الطرائف) از چهار رویکرد اسطوره‌شناختی بهره برده است:1.اسطوره‌سازی جدید و دگرگون‌کننده: در قطعۀ ادبی «مراحل هفت‌گانه» که علاوه بر توجه به کهن‌الگوی «سایه»، از عدد هفت که در اصل برای سیر مراحل تکامل استفاده می‌شود، برای نشان‌دادن مراحل جمود، انفعال، سقوط و تباهی استفاده می‌نماید. 2.توجه به جنبه‌ای خاص از اسطوره‌‌ها: در داستان «دربارۀ سالی بی‌مانند در تاریخ» به معنای زندگی برای شرح اسطورۀ آتش و به اسطورۀ خورشید، برای شرح تکامل در داستان «ارم ستون‌دار» اشاره می‌شود. 3. کهن‌الگوهای آنیما (سازنده یا ویرانگر)، آنیموس، سفر (هجرت)، پیر دانا، سایه، گردش دورانی (آفرینش/ تدفین/ مبارزه برای رهایی/ انواع مرگ/ یافتن همراه/ ستیز با عناصر زیان‌بار درونی و بیرونی/ اندیشه‌گری/ مکان خلاق/ حالت‌های تسخیر و گرفتار ارواح خبیثه شدن) در پانزده زیرمجموعه دیگر کتاب «تازه‌ها و طرفه‌ها»ی او نشان می‌دهد که رسیدن انسان به کمال وجودی‌اش (همراهی «من» با «خود» = خودیابی) و مبارزه با نیروهای مخرّب برای دستیابی به آن، مسئله‌ای است که بر ناخودآگاه اسطوره‌ای این داستان‌ها و قطعات ادبی حاکم است. 4.رمزگشایی اسطوره‌ای از آنیما توسط شخصیت اصلی داستان «کشتی‌ای در مه».