کاربرد ناشناخته‌ای از حرف اضافۀ اختصاصی «از» در متون فارسی

حرف اضافه گاه متمم اختیاری (قیدی) و گاه متمم اجباری (فعلی) می‌گیرد که در حالت اجباری، حرف اضافۀ اختصاصی است و متمم بعد از آن، قابل حذف از جمله نیست. یکی از این حروف اضافۀ اختصاصی، «از» است که با برخی از فعل‌ها، که فهرستی از آنها در کتاب‌های مختلف دستور ذکر شده، به کار می‌رود؛ همچنین با توجه به اینکه هر فعلی با حروف اضافۀ اختصاصی، معنای متفاوتی می‌گیرد، معانی آنها در فرهنگ‌های لغات و شرح متون ذکر می‌شود؛ با وجود این، با مطالعۀ متون مختلف فارسی، گاه کاربرد ناشناخته و نادری از مقوله‌های زبانی یافت می‌شود که تاکنون دربارۀ آنها اطلاعاتی ثبت نشده است. یکی از این موارد، کاربرد حرف اضافۀ «از» با عبارت فعلی «در گمان انداختن» است که تاکنون ناشناخته باقی مانده است. نویسندگان در این مقاله برآنند تا با بررسی و استخراج شواهد از متون مختلف فارسی، این کاربرد ناشناخته را معرفی کنند. روش کار، مطالعۀ کتابخانه‌ای و جستجو در نرم‌افزارهای پیکره‌بنیاد است. نتیجۀ این پژوهش حاکی است که افزون‌بر ناشناخته بودن «از» در این کاربرد، عبارت فعلی مذکور نیز با حالت‌های مختلفی در متون فارسی به کار رفته است که همۀ این حالت‌ها برای نخستین بار در این پژوهش معرفی می‌شوند.