سفر قهرمان در منظومۀ سربازنامه و آرش کمان گیر

اسطوره‌های ملی، روایت قهرمانانی است که درگذشته‌های بسیار دور، به اقتضای شرایط اجتماعی و جذبه های نیروهای طبیعی انسانی در تاریخ هر کشوری به وجود آمده‌اند و شاعران و نویسندگان هر دوره نام آن‌ها را به‌واسطۀ نقل کنش‌ها و منش‌های پهلوانی با استفاده از شگردهای خاص و اعمال فراطبیعیِ‌شان در میان نسل‌های بعدی زنده نگه داشتند. با توجه به جاری بودن کاربرد اسطوره در شعر، این پژوهش کوشیده است به روش توصیفی_تحلیلی و با هدف نقد اسطوره‌ایِ دو شعر معاصر بر اساس الگوی سفر قهرمان جوزف کمبل و بررسیِ کاربرد‌های مختلف یک اسطورۀ واحد در آن دو، گوشه‌ای از شیوه‌های مختلف کاربرد اسطوره را نشان دهد. گستره این پژوهش کتاب‌های سربازنامه سرودۀ افشین علا و آرش کمان‌گیر سرودۀ سیاوش کسرایی است که با تکیه بر نظریۀ سفر قهرمان جوزف کمبل مورد نقد و بررسی قرار گرفته است. نتایج به‌ دست‌آمده، حضور مراحل مختلف سفر قهرمان، آرش کمان‌گیر در سرودۀ سیاوش کسرایی و قاسم سلیمانی در سرودۀ افشین علا و کارکردهای روایت اسطوره ای را به اثبات می رساند. همچنین از رهاورد واکاوی متنی این دو شعر از منظر اسطوره دریافت می شود که کاربردهای اسطوره با توجه ‌به افق دید و اهداف موردنظر شاعر و شرایط و ضرورت‌های مختلف اجتماعی و کشش های عاطفی در هر دوره می‌تواند پیام هایی معنادار و قابل توجه داشته باشد.