بررسی هنجارگریزی آوایی، زمانی و دستوری در اشعار حمیدی شیرازی

یکی از مولفه های زبان، عدول از قواعد و قوانینی است که دربارۀ آن وجود دارد. این امر گاهی عامدانه و گاه به صورت ناخواسته روی‌می دهد که از نظر زبان شناسان، هنجارگریزی محسوب‌می شود. اما باید توجه داشت که هنجارگریزی، گاهی در سطح واج صورت می گیرد و گاه به صورت واژه، دستور و نحو مشهود می گردد. فرمالیست ها با توجه به تغییراتی که در ساختمان واژه روی می دهد، آنها را به دسته های مختلفی تقسیم می کنند. در شعر حمیدی شیرازی که از شاعران معاصر است، عدول از زبان معیار در چند سطح به خوبی مشهود است که این امر به خاطر تاثیرپذیری شاعر از سبک کلاسیک روی داده‌است. وی در بخش هنجارگریزی آوایی، حرف یا حروفی از واژه را تغییر داده که بسامد آن نیز بسیار قابل توجّه است، حمیدی شیرازی همچنین از واژگان در جایگاه باستان گرایی به دو صورت بهره برده که نمودهای آن در اشعارش بارز است، استفاده وی از سطح دستوری واژگان و عدول از هنجار معیار زبانی نیز، سبب شده تا در سروده های او، هنجارگریزی دستوری را مشاهده‌نماییم که تمامی این عوامل نه تنها آسیبی به بافت و کلام شاعر نمی زند بلکه نوعی تغییر نگرش را می توان از آنها برداشت‌نمود. این تحقیق با روش تحلیل و توصیف اشعار حمیدی شیرازی به جهت شناسایی انواع هنجارگریزی در سروده های او به انجام رسیده که در پایان، وجود انواع آن را در اشعارش به اثبات‌رسانیده ایم.