تحلیل کارکرد مواد فرهنگ عامه (افسانه، قصه و حکایت) در برخی از داستان‌ها و رمان‌های هوشنگ گلشیری

فرهنگ و ادبیّات عامه همواره در خلال کتاب‌های ادبی، از نخستین آثار موجود تا عصر حاضر نمود و بروز یافته است، لذا بررسی این آثار می‌تواند به شکلی موثر و کارآمد، روشنگر عادات، زبان، جهان بینی و راهنمایی مناسب برای مطالعات فرهنگی باشد. بخشی از این نمودهای فرهنگی در آثار نویسندۀ معاصر ایران، هوشنگ گلشیری به چشم می‌خورد. گلشیری نویسنده، داستان پرداز و منتقد ادبی است که با استفاده از مواد فرهنگ عامه؛ بویژه افسانه، قصه و حکایت، ضمن حفظ و یادکرد آنها در حافظۀ مردم، توانسته است به کمک کارکرد آنها به تاثیرگذاری بر خوانندگان و در نتیجه مقبولیت بیشتر آثارش دست پیدا کند. این مقاله می کوشد تا با روش تحلیلی- توصیفی، ضمن نمونه خوانی برخی از داستانها و رمانهای نویسنده، به تحلیل کارکردهای قصه، افسانه و حکایات استفاده شده در آثار او بپردازد. تعاملات گفتاری و رفتاری، اشتراکات زیر ساختی فرهنگی، نکات تعلیمی، خوانش گسست های اجتماعی از جمله کارکردهای مواد فرهنگ عامه در آثار گلشیری است.