تحلیل ساختاری داستان کوتاه مهتاب از گی دوموپاسان بر اساس نظریۀ گریماس

نگاه ساختاری به آثار ادبی راهی بهتر برای دست‌یابی به عناصر درون متنی است. «گریماس» از جمله منتقدان ساختارگرایی است که به فرم های روایی و بررسی عناصر داستان و قوانین ترکیب آن‌ها پرداخته است. او نیز مانند «تزوتان تودوروف» و «کلود برمون» با ابداع نظامی مبتنی بر نمایش شکل واره ای برای روایت، طرحی بر مبنای چگونگی روابط بین کوچک ترین واحدها، پیشنهاد کرده است. مسالۀ اصلی این پژوهش که به شیوۀ توصیفی- تحلیلی فراهم آمده، بررسی داستان کوتاه «مهتاب» اثر نویسندۀ فرانسوی -«رنه آلبرگی دو موپاسان»- بر اساس نظریۀ «روایت‌شناسی» گریماس است. اهمیت و ارزش این تحقیق به جهت ارزش ادبی نظریۀ گریماس و نیز جایگاه والای ادبی دوموپاسان و اهمیت و شهرت داستان کوتاهِ «مهتاب» اوست. مهم‌ترین پرسش آن است که داستان مهتاب تا چه حد و از کدامین زوایا با نظریۀ گریماس مطابقت دارد؟ براساس برآیند این پژوهش؛ در پیرنگ این داستان ابتدا وضعیت متعادل برقرار است. سپس حادثه رخ می دهد. وضعیت اولیه دست‌خوش تغییر می‌گردد و قهرمان داستان برای رسیدن به تعادل تلاش می کند. بدین ترتیب ساختار روایی داستان مهتاب با نظریۀ گریماس منطبق است.