بینامتنیت، دیگری و دیگربودگی در روایت پست مدرنیستی ویران می‌آیی (با تاکید بر شخصیت فردوس)

پژوهش حاضر با شیوۀ تحلیلی توصیفی و از طریق ابزار کتابخانه ای به گردآوری اطلاعات می پردازد و تلاش می کند به این پرسش اساسی پاسخ گوید که: «چگونه می توان جایگاه، شخصیت و صدای فردوس در رمان ویران می آیی را از لحاظ پذیرش دیگری، بر اساس الگوی انسان شناختی باختین تبیین نمود؟». شاکلۀ نظریۀ باختین بر بینامتنیت، دیگری و دیگربودگی استوار است. الگوی باختین موید وجود چندین صدا و ایده با جهان‌بینی های مختلف است که در یک متن بصورت کاملاً مستقل، هم‌تراز و در هم‌زیستی با یکدیگر وجود دارند. بررسی‌ها نشان می دهد رمان ویران می آیی دارای طیف وسیعی از صداهای متباین است که در خلال مکالمات شخصیت‌های رمان به گوش می‌رسد. راوی/مولف در این رمان هیچ کوششی برای القاء نظرات خویش به شخصیت‌ها و مخاطب ندارد. از این منظر و در انطباق با نظریه انسان شناختی باختین، ویران می آیی در چارچوب رمان‌های چندصدا قرار می‌گیرد. یافته ها حاکی از آنست که بر اساس نظریه باختین مفهوم کانونی ویران می آیی تقابل می باشد. این تقابل بین اشخاص داستان، مفاهیم و مضامین آن و حتی در نظرگاه و زاویۀ دید قابل شناسایی است. فردوس در ویران می آیی در تقابل با دیگری دو چهرۀ متفاوت دارد که به سبب تغییر روابط گفتمان حاکم و جهان بینی طبقاتی شکل گرفته در رمان، از یک ﺷﺨﺼﯿﺖ ﺳﺎده و اﺣﺴﺎﺳﺎﺗﯽ ﺑﻪ ﯾﮏ ﺷﺨﺼﯿﺖ ﭘﯿﭽﯿﺪه ﺗﺮ و ﮐﺴﯽ ﮐﻪ دﯾﮕﺮ ﻣﺘﺄﺛﺮ ازاﺣﺴﺎﺳﺎتش ﻧﯿﺴﺖ، ﺗﺒﺪﯾﻞ ﻣﯽ ﺷﻮد.