بررسی سبک نوشتاری زنانه در فانتزی با تکیه بر رمان دشت پارسوا 1: حومه سکوت

مردان و زنان در سخن گفتن و نگارش خود به دلیل شرایط اجتماعی و قرارگرفتن در سلسله مراتب جنسیتی، زبان متفاوتی را به کارمی گیرند. از میان گونه های ادبی، رمان در میان نویسندگان زن از محبوبیت بیشتری برخوردار است و زمینه مناسبی را برای شناخت دیدگاه ها و جهان ذهنی زنان فراهم می آورد. در سدة اخیر، بسیاری از نویسندگان زن به نوشتن رمان های فانتزی برای نوجوانان روی آورده اند. این رمان ها نسبت به رمان های نگارش یافته توسّط نویسندگان مرد، از اقبال و محبوبیت بیشتری در میان نوجوانان برخوردارشده اند. این جستار درصدد آن است تا با رویکرد توصیفی تحلیلی و با استفاده از الگوی سبک شناسی زنانة سارا میلز، رمان دشت پارسوا1: حومة سکوت اثر مریم عزیزی، یکی از رمان های برگزیدة این عرصه را بررسی و ارزیابی کند. مسالة اصلی این پژوهش میزان بازنمایی جنسیت نویسنده در ساختار و محتوای رمان و کیفیت تاثیرگذاری ژانر رمان در نمود جنسیت نویسنده در سبک نوشتاری رمان است. یافته های تحقیق حکایت از آن دارد که جنسیت نویسنده در سطح واژگان، بیش از دو سطح نحوی و گفتمان نمود داشته، در هریک از لایه های این سطوح، با فراز و فرودها و شدّت و ضعف هایی همراه بوده است که این امر از ژانر ادبی رمان، یعنی فانتزی حاصل می شود. از این رو باید میان بازنمایی جنسیت نویسنده در سبک نوشتاری و ژانر ادبی رمان، رابطه ای دوسویه قائل شد و سبک نوشتاری زنانه را عامل موفّقیت هرچه بیشتر نویسندگان زن در نگارش رماند های فانتزیِ نوجوانان به شمار آورد.