روش های حفاظت و نگهداری از بویلرهای نیروگاه در مقابل خوردگی الکتروشیمیایی و میکروبی

سالانه خسارات ناشی از خوردگی موجب صرف هزینه زیادی جهت تعویض و تعمیر تجهیزات و تاسیسات فلزی اکثر صنایع، بخصوص صنایع نفتی و نیروگاه های کشور می گردد. خوردگی در تجهیزات نیروگاه ها، نظیر بویلرها، کندانسورها و توربین ها، از جمله مهمترین مواردی است که موجب توقف نیروگاه می شود. در این مورد خوردگی در لوله های کندانسور از مشکلات عمده یک نیروگاه می باشد، زیرا سوراخ شدن این لوله ها به دلیل خوردگی موجب نشت آب خنک کن از داخل لوله ها به درون سیکل بخار می شود، در این صورت به دلیل آلوده شدن آب مقطر و بخار درون سیکل، خسارات شدیدی به بویلر وتوربین های نیروگاه وارد خواهد شد. به همین دلیل کنترل خوردگی در کندانسورها نقش مهمی را در بهره بردرای از نیروگاه ها خواهد داشت. مقاله حاضر ضمن بررسی خوردگی های ناشی از وجود اکسیژن که می تواند منجر به تخریب دیواره های بویلر گشته و خوردگی الکتروشیمیایی را افزایش دهد، بر مکانیزم خوردگی میکروبی یا خوردگی تاثیرپذیر از عوامل بیولوژیک 1 در توقف های طولانی بویلر تاکید دارد. در این نوع خوردگی، میکروارگانیسم ها عامل مهمی در شروع و یا تشدید روند خوردگی می باشند. بنابراین فلسفه نگهداری بویلر در زمان های توقف کوتاه یا طولانی با توجه به مکانیزم های فوق متفاوت بوده و انتخاب نوع روش نگهداری تر، خشک و یا ترکیبی با در نظر گرفتن چنین ملاحظاتی می باشد. در این بررسی نگهداری بویلر گرم در توقف های کوتاه مدت، نگهداری خشک بویلر با استفاده از مواد جاذب الرطوبه، گاز آمونیاک و یا نیتروژن، همچنین نگهداری ترکیبی بویلر مورد بررسی قرار می گیرد. در این بررسی ضمن تاکید بر نقش دوگانه هیدرازین (حذف اکسیژن و میکروب کشی)، دلیل اصلی استفاده از آن را در این شرایط میکروب کشی (بعنوان بیوساید2) معرفی می کند. این مقاله در خاتمه روش نگهداری دیگ بخار با محلول نیتریت سدیم را ارائه می دهد و بر این اعتقاد است که موثرترین روش نگهداری بویلرها از میان همه روش های بیان شده در دستورالعمل های بهره برداری تا زمان حاضر می باشد.