بررسی چارچوب و عوامل موثر بر طراحی بدنه شهری در بافت های تاریخی

پژوهش حاضر با هدف بررسی چارچوب و عوامل موثر بر طراحی بدنه شهری در بافت های تاریخی انجام شده است. روش انجام پژوهش توصیفی-تحلیلی بوده است. جامعه آماری شامل کلیه کارشناسان و نخبگان طراحی شهری و محدوده مورد مطالعه در شهر سنندج بوده است. همچنین جهت گردآوری اطلاعات از مصاحبه و پرسش نامه استفاده شده است و تمامی تجزیه و تحلیل ها با نرم افزار spss نسخه 22 انجام شده است. با توجه به نتایج به نظر می رسد که مرمت های عمدتا کالبدی که هم اکنون در بافت های با ارزش تاریخی کشور ایران دیده می شود، در بسیاری موارد نتوانسته اهداف و چشم اندازهای تعریف شده را بازپس دهند. هرچند چنین مرمت هایی را می توان بخشی از فرایند ارتقای کیفیت های بصری به شمار آورد لیکن، روشن است آنچه زندگی اجتماعی مداوم و ارتقای کیفیت زندگی شهروندی در بافت های تاریخی را به عنوان شرط اساسی حفظ بافت موجب می شود، توجه به ابعاد اجتماعی در طرح های مرمت و احیای بافت های تاریخی است. سرمایه اجتماعی، یکی از شاخصه های مطرح در جامعه شناسی و علوم اجتماعی است که اخیرا در حوزه طراحی شهری و احیای بافت های تاریخی، به عنوان ابزاری هرچند مفهومی، در ارتقای کیفیت های شهری، جایگاه ویژه ای یافته است.