بررسی مولفه های تاثیر گذار در طراحی مجتمع فرهنگی با رویکرد معماری بایونیک

با گسترش جوامع انسانی و ارتقاء نیازهای اجتماعی بشر برای زندگی بهتر، ضرورت حضور در فضاهای جمعی برای انجام برخی از فعالیت های انسانی از اهمیت زیادی برخوردار شده است. مجموعه های فرهنگی به دلیل دارا بودن فضاها و برنامه های غیر رسمی به همراه سایر عملکردها، زمینه مناسبی را برای برقراری تعاملات اجتماعی ایجاد می کند. در نتیجه توجه به ابعاد اجتماعی فضا در طراحی بناهای فرهنگی و یافتن ارتباط بین کیفیتهای فضایی و مفاهیم اجتماعی ازجمله اجتماعپذیری، در موفقیت این فضاها از اهمیت زیادی برخوردار است. در سال های اخیر الهام و استعاره از طبیعت وارد حوزه ی معماری نیز گردیده و رویکرد جدیدی را در طراحی پدید آورده است تا دغدغه رسیدن به یک معماری کامل را هموار سازد. آنچه که امروزه به نام معماری بیونیک خوانده می شود نتیجه تلاش معمارانی است که با نگرش جدید به معماری و سازه سعی در بر طرف ساختن نقص ها و خطاهای انسانی در امر ساخت و ساز دارند. بر این اساس روح بخشیدن به ساختمان یکی از تمایلات معماری بیونیک است که طراحان این رشته با توجه به قدرت سازه برای تنفس (زنده-نمایی)، به کمک خطوط مستقیم یا منحنی خالص و القاء آهسته تمامیت سازه به آن دست پیدا می کنند و مهمترین چیز برای طراحی معماری بیونیک آن است که ساختمان بتواند زنده بودن خود را القاء کند. این مقاله سعی دارد تا با روش تحلیلی توصیفی و با استفاده از اطلاعات کتابخانه ای، پس از تعریف کلی معماری بیونیک و مجتمع فرهنگی، به بررسی مولفه های تاثیرگذار در طراحی مجتمع فرهنگی با رویکرد معماری بایونیک بپردازد تا اهمیت این موضوع را در اعتلای میزان رشد فکری، اخلاقی و اجتماعی و در نتیجه خلق و خوی افراد جامعه نشان دهد.

investigating the influential components in the design of a cultural complex with the approach of bionic architecture

with the expansion of human societies and the improvement of human social needs for a better life, the necessity of being present in collective spaces to perform some human activities has gained great importance. cultural complexes, due to having informal spaces and programs along with other functions, create a suitable field for establishing social interactions. as a result, paying attention to the social dimensions of space in the design of cultural buildings and finding the connection between spatial qualities and social concepts, including sociability, is of great importance in the success of these spaces. in recent years, inspiration and metaphor from nature has also entered the field of architecture and has created a new approach in design to ease the concern of achieving a perfect architecture. what is called bionic architecture today is the result of the efforts of architects who, with a new approach to architecture and structures, try to overcome human defects and errors in construction. based on this, giving soul to the building is one of the tendencies of bionic architecture that the designers of this discipline achieve with the help of straight lines or pure curves and the slow induction of the integrity of the structure due to the power of the structure to breathe (life-like). the most important thing for designing bionic architecture is that the building can induce its own aliveness. this article tries to use the descriptive analytical method and using library information, after the general definition of bionic architecture and cultural complex, to examine the influential components in the design of cultural complex with the approach of bionic architecture in order to highlight the importance of this issue in increasing the rate of growth. intellectual, moral and social and as a result show the mood of the people of the society.