تبیین مدل مفهومی خلوت و تعامل جمعی در سازمان فضایی واحدهای مسکونی آپارتمانی (مطالعه موردی: آپارتمان‌های مسکونی شهر آمل)

رضایت از مسکن و محیط مسکونی یکی از جنبه‌های رضایت از زندگی است. ارتباط میان خلوت و تعامل جمعی در سازمان فضایی واحد مسکونی آپارتمانی از عوامل تعیین‌کننده‌ مولفه‌های موثر بر سنجش آرامش فضایی ساکنین است. پرسش‌ تحقیق این است که، ارتباط مولفات تحقیق در سازمان فضایی واحد های مسکونی چگونه است؟ جهت ارتقای رضایت مندی ساکنین کدام یک از مولفات تحقیق نقش بیشتری در واحدهای مسکونی دارد؟ هدف اصلی پژوهش بررسی میزان اثر گذاری مولفه های خلوت و تعامل جمعی در سازمان فضایی، جهت دست یابی به تعادل فضایی و ارتقاء آگاهی جهت شناخت بهتر مولفات تحقیق است.هدف دیگر تحقیق بررسی مولفات حائز اهمیت جهت تبیین بهتر مولفات خلوت و تعامل جمعی در راستای ارتباطات و آرامش فضایی ساکنین بر اساس وضع موجود است.روش تحقیق به صورت کیفی و گردآوری داده ها از اسناد کتابخانه‌ایی است و به صورت توصیفی تحلیلی جهت تبیین مدل مفهومی تحقیق استفاده شده است. یافته‌‌های پژوهش در مدل مفهومی نشان می‌دهد هر اندازه سازمان فضایی در اختیار مولفه های خلوت باشد آرامش فضایی ساکنین افزایش یافته است و هر اندازه در اختیار تعامل اجتماعی باشد ارتباطات فضایی ارتقا خواهد یافت و حهت ایجاد تعادل فضایی نیاز است از میزان مساوی مولفه های تحقیق استفاده شود.