عوامل موثر در پیش‌تیمار زیست‌توده با مایعات یونی و جداسازی سلولز

امروزه منابع تجدیدپذیر به عنوان جایگزین سوخت های فسیلی توجه بسیاری به خود جلب کرده است. توده‌ی لیگنوسلولزی یک منبع تجدیدپذیر می‌باشد که اجزای اصلی آن شامل سلولز، همی‌سلولز و لیگنین است و در فرآیند تولید مواد شیمیایی و سوخت‌های زیستی به عنوان مواد اولیه استفاده می‌شود. برای کاهش مقاومت ذاتی زیست‌توده لیگنوسلولزی یک مرحله پیش‌تیمار در طول تبدیل بیوشیمیایی ضروری است. امروزه ثابت شده است بر اساس نوع زیست‌توده، بعضی از مایعات یونی (ils) حلال‌های موثری برای تجزیه زیست‌توده لیگنوسلولزی مقاوم است [1]. مایعات یونی ترکیباتی هستند که در چند سال اخیر انقلابی در مراکز تحقیقاتی و صنایع شیمیایی به پا کرده‌اند. این ترکیبات که عموماً جزء مواد شیمیایی سبز هستند به عنوان حلال، نقش بسیار مهمی در کاهش استفاده از ترکیبات خطرناک، سمی و آسیب‌زننده به محیط‌زیست را ایفا می‌کنند [2]. در این مقاله، عوامل موثر در پیش‌تیمار انواع زیست‌توده با مایعات یونی را مورد بررسی قرار داده‌ایم. عواملی مانند نوع مایع یونی و شرایط انجام پیش‌تیمار (دما، اندازه و نوع زیست‌توده، زمان، بارگذاری زیست‌توده، درصد رطوبت و نسبت جامد به مایع و...) در پیش‌تیمار تاثیرگذارند. هم‌چنین در این مقاله، دو روش پیش‌تیمار ترکیبی (مایع یونی و آمونیاک، مایع یونی به کمک اولتراسوند) مورد بررسی قرار گرفته‌است.