بررسی آزمایشگاهی عملکرد مخلوط روغن‌های گیاهی نارگیل و پالم کرنل به‌ عنوان pcm در بستر سنگدانۀ متخلخل بنتونیت در ساختار بتن

امروزه در صنعت ساختمان‌سازی، باتوجه به کمبود سوخت‌های فسیلی، اهمیت بهینه‌سازی مصرف انرژی و دغدغه‌های زیست‌محیطی، استفاده از مصالح ساختمانی کارآمد در ذخیره‌سازی انرژی، مورد‌توجه بسیاری از پژوهشگران قرار‌گرفته‌ است. درمیان روش‌های موثر در بهبود رفتار حرارتی ساختمان، استفاده از مواد تغییرفاز‌‌دهنده (pcm) در مصالح ساختمانی، از اهمیت زیادی برخوردار‌ است. در این مقاله از ترکیب روغن‌های نارگیل و پالم‌کرنل به عنوان pcm و از سنگدانۀ بنتونیت به عنوان بستر برای جذب مادۀ pcm استفاده ‌شد. به‌منظور ساخت کامپوزیت بنتونیت–pcm در شرایط خلا، سامانه‌ای آزمایشگاهی طراحی و ساخته‌ شد. برای جلوگیری از نشت pcm، از ترکیب چسب اپوکسی و پودر گرافیت صنعتی برای پوشش سنگدانه‌ها استفاده ‌شد. کامپوزیت‌های بنتونیت–pcm با نسبت‌های مختلف، جایگزین بخشی از شن مصرفی جهت ساخت بتن شدند. برای ارزیابی ویژگی‌های حرارتی و مقاومتی بتن، آزمون‌هایdsc، اسلامپ، مقاومت فشاری و عملکرد حرارتی انجام ‌شدند. نتایج نشان ‌می‌دهند که روغن‌های نارگیل، پالم کرنل و نسبت‌های ترکیبی آن‌ها، دارای دمای تغییرفازی در محدودۀ دمای آسایش حرارتی بدن انسان هستند و از گرمای نهان مناسبی برخوردارند. افزودن ماکروکپسول‌های pcm، اسلامپ و مقاومت فشاری بتن را کاهش ‌می‌دهد اما بتن هم‌چنان برای استفاده به عنوان بتن سازه‌ای مناسب‌است. هم‌چنین آزمون ارزیابی عملکرد حرارتی حاکی از این بود که بتن‌های ذخیره‌ساز انرژی حرارتی، از قابلیت خوبی برای ذخیره‌سازی انرژی برخوردار‌ هستند.