مبانی و اصول طراحی مراکز اجتماعی: نظریه و عمل

امروزه شیوه تعامل و سبک زندگی افراد جامعه در جهان با تغییرات مختلف اقتصادی، فرهنگی، اجتماعی و...دچار تحول گشته است. همچنین زندگی شهرنشینی، پیشرفت تکنولوژی و ظهور رسانه‌های جدید سبب گشته رابطه افراد با یکدیگر و به ویژه خانواده‌ها کاهش یابد. جامعه ایرانی نیز از این تحولات مستثنی نبوده و شاهد تغییرات در ابعاد مختلف در خود می باشد. پژوهش‌ها حاکی از آن است این تغییرات سبب افزایش فردگرایی و کاهش ارتباط اعضای خانواده با یکدیگر شده است. بنابراین توجه به ایجاد محیط هایی که بتواند بستر مناسبی برای تعاملات اجتماعی، رویدادهای تفریحی، برنامه‌های فرهنگی، فعالیت‌های مذهبی و رشد اخلاقی مردم باشد تا حدی می‌تواند از بوجود آمدن اختلالات در جامعه جلوگیری نماید و سبب تسهیل فرآیند یادگیری و آموزش آنها در ابعاد گوناگون گردد. هدف این مطالعه شناخت مهم‌ترین مولفه‌های محیطی موثر بر طراحی مراکز اجتماعی است. در این مطالعه بر پایه روش اسنادی و تحلیل نمونه‌های موردی، ویژگی‌ها و نظریات پیرامون طراحی مراکز اجتماعی به اجمال بررسی شده است. سپس با استفاده از نتایج حاصل از این یافته‌ها، مهم‌ترین مولفه‌های موثر بر طراحی این مراکز استخراج گردیده است. در بعد عملی نیز مولفه‌های استخراج شده از مبانی نظری، در برخی نمونه‌های موردی ایران و جهان مورد تحلیل قرار گرفته است. نتایج این پژوهش نشان می‌دهند مولفه‌هایی چون فعالیت‌ها، دسترسی، اجتماع‌پذیری، امنیت و ایمنی بیشترین تکرار را داشته‌اند. بنابراین لزوم توجه به این موارد در طراحی مراکز اجتماعی بسیار حائز اهمیت است.