استمرار فرهنگی کارکردهای کلاه از شاهنامۀ فردوسی به فرهنگ استان کهگیلویه و بویراحمد

شاهنامۀ فردوسی یکی از آثاری است که سرچشمه‌های هویت ملی ایرانیان را با هویت دینی پیوند زده است. در این اثر بسیاری از نشانه‌های هویت فرهنگی و اجتماعی ایرانیان مشاهده می‌شود؛ نشانه‌هایی که به اشکال گوناگون در تاریخ فرهنگی و اجتماعی این سرزمین ادامۀ حیات داده‌اند و گاه به‌تناسب موقعیت سیاسی، اجتماعی و فرهنگی در قالب آداب‌ورسوم محلی فرهنگ‌ها و خرده‌فرهنگ‌ها بازتاب یافته و بازآفرینی شده‌اند. در پژوهش حاضر، با استفاده از روش تحلیل محتوای کیفی به تبیین اثرپذیری عوامل فرهنگی و هویتی استان کهگیلویه و بویراحمد از شاهنامۀ فردوسی در گرایش به استفاده از «کلاه» به‌عنوان یکی از نمودهای هویت فرهنگی و ملی پرداخته شده است. اجمالاً یافته‌های تحقیق حاکی از آن است که جنبه‌های نمادین کلاه اعم از نشان بزرگی و سروری در بین طوایف مختلف؛ کلاه بر سرنهادن در میهمانی‌ها، جشن‌ها و آیین‌های مختلف؛ کلاه از سر برگرفتن در مراسم عزا و سوگواری و ... از مهم‌ترین نمونه‌های اثرگذاری شاهنامۀ فردوسی در ژرف‌ساخت و روساخت زندگی مردم استان کهگیلویه و بویراحمد است که در جشن‌ها، میهمانی‌ها، سوگواری‌ها و ... منعکس شده است.