واکاوی نقش داداپیشگی شاهان برای حفظ هویّت شاهی در شاهنامه

دادپیشگی همواره یکی از دغدغه‌های اصلی بشر در طول تاریخ بوده است؛ از این رو عدالت و دادگری در آثار بسیاری از اندیشمندان، شاعران و نویسندگان بازتاب یافته است. دادگری را می‌توان مهمترین نقطه حاکمیت و امنیت هر حکومتی دانست. این مفهوم، یعنی عدالت، بخشی از هویت ایرانی شاهان است. هدف از پژوهش حاضر که به شیوۀ توصیفی- تحلیلی صورت گرفته است، واکاوی نقش داداپیشگی شاهان برای حفظ هویّت شاهی در شاهنامه است. فردوسی در سراسر اثر ارزشمند خود، شاهنامه، بسیار واژۀ داد را به کر برده است. وی بارها در شکل‌های گوناگون به اهمّیّت و جایگاه داد اشاره داشته است. به نظر می‌رسد، نقش دادگری شاهان در شاهنامه را می‌توان در سه دستۀ کلّی جای داد: الف) دادگری اصلی جدانشدنی برای پادشاهی، ب) نتایج نیک دادگری و ج) نتایج شوم بیداد.