مطالعه تطبیقی سازوکارهای حمایت حقوقی از زنان سرپرست خانواده در ایران و سوئد

آنچه در این مقاله مورد تحلیل و ارزیابی قرار گرفته حمایت حقوقی از زنان سرپرست خانوار در نظام حقوقی ایران و سوئد است. از این رو نگارنده پس از تبیین موضوع در پرتو حقوق داخلی کوشیده است این مقوله را در پرتو نظام حقوقی سوئد مورد بررسی قرار دهد. در نظام حقوقی ایران حمایت‌های انجام شده از زنان سرپرست خانوار به صورت جامع و برنامه ریزی شده نیست و قوانین و مقررات سیاست خاص و واحدی را به عنوان سیاست افتراقی در حمایت از زنان سرپرست خانوار در نظر نگرفته‌اند. این به نظر می‌رسد خلا مزبور بیشتر به نهادهای اجتماعی و ضعف جامعه مدنی در حمایت از زنان سرپرست خانوار مربوط باشد. در نظام حقوقی سوئد این سیاستها به صورت دوگانه حمایت از زنان را در پرتو اهمیت دادن به کودک با اجبارهای دولتی و حمایت از طریق بخش خصوصی بر عهده گرفته است. از این رو می‌توان از نوعی سیاست سه جانبه گرایی در حمایت از حقوق زنان در این کشور سخن گفت. فعالیت نهادهای بخش خصوصی در این بین از طریق وابستگی به جامعه مدنی به گونه‌ای بارز مشخص می‌باشد. در این مقاله نگارنده به شیوه توصیفی تحلیلی موضوع را مورد بررسی قرار داده است.