تحکیم خانواده در پرتو بسط و اصلاح نهاد داوری

خانواده اصلی‌ترین رکن و اساس یک جامعه را تشکیل می‌دهد و به دلیل آنکه خود دارای سازمانی مستقل و در عین حال وابسته و زیربنای جامعه محسوب می‌شود دارای حقوق خاصی است که از آن به حقوق خانواده تعبیر می‌شود، حقوق خانواده به عنوان جزیره‌ای مستقل در حقوق خصوصی قرار می‌گیرد و قوانین آمره بر تحکیم آن تاکید دارند. اما بروز اختلاف در آن امری ناگزیر است از این رو یافتن راهکاری برای حل اختلافات خانوادگی با هدف تحکیم خانواده از اولویت‌های هر نظام حقوقی بر شمرده می‌شود. در این تحقیق به منظور پاسخ به این پرسش اساسی که چگونه می‌توان با استفاده از ظرفیت نهاد داوری در حل و فصل اختلافات به تحکیم بنیان خانواده کمک کرد، ضمن برشمردن مزایای داوری و تحلیل امکان استفاده از این نهاد در حل و فصل اختلافات مطابق منابع فقهی و قانونی با هدف اصلی بسط صلاحیت و اصلاح نهاد داوری به منظور حل اختلافات خانوادگی برای حفظ و تحکیم خانواده پرداخته شده است. زیرا با توجه به مفاد قانونی می‌توان در اختلافات خانوادگی که با نظم عمومی در تعارض نیستند از ظرفیت‌های نهاد داوری استفاده نموده و به جای منوط کردن آن به توافق زوجین با الزام قانونی، آنها را در حل اختلافات خود به این شیوه هدایت کرد. همچنین با درنظر داشتن این مورد که در قانون حمایت خانواده دعاوی مربوط به طلاق غیرتوافقی ملزم به ارجاع به داوری هستند مشاهده می‌شود که متاسفانه در حال حاضر این امر به دلیل نقایص موجود، بیشتر جنبه صوری داشته و چندان در تحکیم خانواده موثر نیست و پیشنهاد می‌گردد با اعمال اصلاحاتی در آن، مسیر حفظ بنیان خانواده هموار گردد.