بررسی روش های متداول جهت شناسایی ذخایر ماهیان در محیط های دریایی

در سال های اخیر افزایش تقاضا و فشارهای محیطی مختلف بر ذخایر ماهیان، شناسایی و ارزیابی ذخایر آنها را برای درک ساختار جمعیت شان در مناطق مختلف دریایی و مدیریت کارآمد شیلاتی به یک امر ضروری تبدیل ساخته است. در این مطالعه با استفاده از منابع علمی جمع آوری شده از سایت های علمی معتبر به بررسی روش های مختلف مناسب جهت شناسایی ذخایر ماهیان پرداخته شده است. ارزیابی های علمی اساس مدیریت ذخایر ماهیان را تشکیل می دهند. نشانگرهای فنوتیپی (ویژگی های ریختی اتولیت و بدن)، ژنتیکی (آلوزیم ها، ریزماهوارها و dna میتوکندری) و برچسب گذاری (زیستی و مصنوعی) مهمترین روش های متداول برای شناسایی و ارزیابی ذخایر ماهیان مورد استفاده می باشند. در تحقیقات جدید استفاده از ترکیبی از روش‌ های شناسایی ذخایر مورد تاکید قرار گرفته است که به عنوان «رویکرد جامع» شناخته می ‌شود. ترکیب نشانگرهای متعدد می‌تواند قدرت تفکیک در تمایز ذخایر را افزایش دهد و تصویر دقیق تری از ساختار جمعیت در مقیاس ‌های زمانی و مکانی مختلف ارائه دهد. نشانگرهای فنوتیپی و ژنوتیپی مختلف اطلاعات متفاوتی درباره زمان و میزان واگرایی اجزای یک جمعیت ارائه می-‌دهند. یک چالش خاص در این زمینه ترکیب انواع مختلف داده‌های بدست آمده توسط روش ‌های مختلف و محدودیت‌های خاص تکنیکی در تفسیر آنها می باشد.

investigating common methods to identify fish stocks in marine environments

in recent years, increasing demand and various environmental pressures on fish stocks have made it necessary to identify and evaluate their stocks in order to understand their population structure in different marine areas and efficient fisheries management. in this study, by using scientific resources collected from reliable scientific sites, various suitable methods for identifying fish stocks have been investigated. scientific evaluations form the basis of fish stock management. phenotypic markers (morphological characteristics of otolith and body), genetic markers (allozymes, microsatellites and mitochondrial dna) and labeling (biological and artificial) are the most common methods used to identify and evaluate fish stocks. in new research, the use of a combination of reserve identification methods has been emphasized, which is known as comprehensive approach . the combination of multiple markers can increase the resolution in differentiating stocks and provide a more accurate feature of the population structure at different temporal and spatial scales. different phenotypic and genotypic markers provide different information about the time and degree of divergence of the components of a population. a special challenge in this field is the combination of different types of data obtained by different methods and specific technical limitations in their interpretation.