اثر نانو بر خواص فیزیکی کامپوزیت حاصل از سبوس برنج و پلی اتیلن سنگین

نانوکامپوزیت چوب‌‌ پلاستیک از اختلاط پلیمر به عنوان ماتریس و الیاف لیگنوسلولزی به عنوان تقویت کننده و سازگارکننده به عنوان عامل جفت کننده ماتریس، با استفاده از فناوری نانو حاصل می گردد که برخی از مواد افزودنی جهت بهبود و افزایش خواص کاربردی به آن ها افزوده می‌‌شود. در این تحقیق اثر نانوذرات رُس بر خواص فیزیکی و مکانیکی چندسازه چوب پلاستیک با استفاده از سبوس برنجو پلی اتیلنسنگین مورد پژوهش قرار گرفت. سبوس برنج یکی از پسمانده‌‌های محصولات کشاورزی می‌‌باشد که به‌‌طور طبیعی نسبتاً فیبری است و برای آماده شدن و استفاده در تولید تخته به انرژی کمی نیاز دارد. برای این منظور نمونه ها در سه سطح 30 ،40و50 درصد سبوس برنج به عنوان ماده تقویت کننده و پلی اتیلن دانسیته سنگین به عنوان پلیمر و همچنین نانورُس در سطوح 3،0 و5درصد وسازگارکننده mape به مقدار 3درصد وزنی ثابت مورد استفاده قرار گرفته و پس از مخلوط شدن توسط دستگاه اکسترودر دوماردونه غیر همسوگرد، اکسترود گردیدند؛ سپس در دستگاه خردکن به گرانول تبدیل شدند، در ادامه توسط دستگاه اتوکلاو خشک گردیدند، سپس جهت تهیه نمونه های آزمونی استاندارد از دستگاه قالبگیری تزریقی(rim) استفاده گردید. نمونه ها تحت آزمایشات فیزیکی شامل مقاومت به جذب آب 2 و 24ساعت قرار گرفتند. درآزمایشات فیزیکی نتایج نشان داد؛ کمترین میزان جذب آب بعد از 2ساعت مربوط به استفاده از 50درصد سبوس برنج و 5درصد نانورُس می باشد. کمترین میزان جذب آب بعد از 24ساعت مربوط به استفاده از 40درصد سبوس برنج و 5درصد نانورُس می باشد.