بررسی بیوانفورماتیکی ژن dehydrin در جو و چند گیاه مختلف

پروتئین دهیدرین دومین گروه از پروتئین های آبدوست late embryogenesis abundant proteins (lea) است که مقدار آن با تنش های محیطی از جمله خشکی در گیاهان افزایش می یابد. در این پژوهش به منظور مطالعه و بررسی بیوانفورماتیکی ژن دهیدرین، ابتدا توالی این ژن در گیاه جو و چند گیاه دیگر با استفاده از پایگاه داده ncbi بدست آمد. با نرم افزار bioedit همردیفی توالی ها صورت گرفت. نتایج مطالعات بیانگر این بود که طول این پروتئین در بین گیاهان از 133 الی289 اسید آمینه متغییر است. بررسی روابط فیلوژنی نشان داد که ژن دهیدرین در گیاه کاملینا با فاصله زیاد از جو و دیگر گیاهان قرار گرفته است. بیشترین ضریب خاموشی این پروتئین متعلق به گیاه کاملینا با مقدار 7450 بود که بیانگر طول عمر بالای آن است. بررسی جایگاه سلولی نشان داد که این پروتئین با فراوانی بالا در سیتوپلاسم و هسته وجود دارد. از سویی نتایج حاکی از بالا بودن نسبت آب دوستی دهیدرین نسبت به میزان آبگریزی این پروتئین می باشد که با انعطاف پذیری این پروتئین در برابر مقاومت به تنش نقش دارد.