واکنش تراکم های مختلف چغندرقند به محلول پاشی سولوپتاس در شهرستان شیروان

به منظور بررسی اثر تراکم بوته و محلول پاشی غلظت های مختلف سولوپتاس بر عملکرد کمی و کیفی چغندر قند، آزمایشی در سال زراعی 99-1398 در مزرعه شخصی واقع در منطقه باغ رضوان روستای خانلق شهرستان شیروان به صورت اسپیلت پلات در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی، با 12 تیمار و 3 تکرار انجام شد. عامل اصلی تراکم در واحد سطح شامل سه تیمار ردیف(60 cm –cm 50 - cm45) و عامل فرعی محلول پاشی سولوپتاس در سه سطح (25- 17.5-10) کیلوگرم در هکتار بود. نتایج تجزیه واریانس نشان داد که اثر محلول پاشی روی صفات قطر ریشه، و وزن تر چغندرقند معنی دار شد. مقایسه میانگین اثر تراکم نشان داد که بیشترین میانگین قطر ریشه و طول ریشه چغندرقند درفاصله ردیف های 60 سانتی متر بدست آمد اما بیشترین عملکرد در فاصله ردیف های 45 و 50 سانتی متری و محلول پاشی سولوپتاس مشاهده گردید.