وضعیت خشکسالی حوضه آبریز مرکزی ایران با استفاده از شاخص‌های اصلاح‌شده تجمعی

رفتار خشکسالی‌ها تحت تاثیر متغیرهای اقلیمی بسیاری قرار می‌گیرد، بنابراین یافتن رابطه بین متغیرهای اقلیمی می‌تواند به ارزیابی و برآورد خشکسالی کمک نماید. بر همین اساس در این مطالعه، از شاخص خشکسالی تجمعی اصلاح شده (adi) با استفاده از ورودی‌های بارش-تبخیروتعرق مرجع (p-etref)، بارش-رطوبت خاک در عمق اول (p-sm1) و بارش-رطوبت در عمق دوم (p-sm2) استفاده شد. جهت ارزیابی عملکرد مدل‌های موردمطالعه از ضریب همبستگی (r) و ریشه میانگین مربعات خطا (rmse) در مقایسه با شاخص بارش استاندارد شده (spi) در مقیاس ماهیانه خشکسالی استفاده شد (2021-1979). نتایج نشان داد که مدل‌های ترکیبی معرفی‌شده به‌طور موثر وضعیت رطوبت خاک را بدون اینکه به‌شدت تحت تاثیر متغیرهای انفرادی قرار گیرند، ثبت کردند. الگوهای رفتاری این شاخص‌ها ثابت ماند، به‌جز عملکرد ویژه etref که باعث ناهماهنگی‌هایی در نتایج شد. علاوه بر این، مقایسه بین اقلیم‌های مختلف نشان داد که etref نقش برجسته‌ای در اختلاف‌های مشاهده‌ شده در خروجی مدل‌های ترکیبی ایفا می‌کند که منجر به یک رابطه قوی بین p و etref می‌گردد. در نتیجه، هنگام ساخت شاخص‌های ترکیبی، تاثیر etref بر نتایج استخراج شده از مدل ajd چشم‌گیرتر بود. بنابراین نتایج این تحقیق مکانیسم‌های رویکردهای ترکیبی را در ادغام ویژگی‌های مختلف خشکسالی روشن می‌کند. این بینش‌ها ارزشمندی را در مورد عملکرد مدل های ترکیبی خشکسالی در اقلیم‌های خشک، برای بهبود روش‌های پایش خشکسالی ارائه می‌دهد.