وضعیت مدیریت پسماند ساختمانی و عمرانی در کلانشهر تهران

بشر از زمان گام نهادن بر روی زمین، سعی در ساخت سرپناهی برای خود کرده است که این امر حاکی از قدمت ساخت و ساز می باشد. در جهان امروز نیز با توجه به افزایش سطح رفاه زندگی، رشد جمعیت، افزایش شهرنشینی و همچنین گسترش شهرها سبب افزایش چشم گیر فعالیت ها و پروژه های عمرانی به جهت رفع نیازهای جوامع بشری شده است. با توجه به ساخته شدن زمین های مناسب در بافت شهرها، سازندگان ناگزیرند بسیاری از ساختمان های قدیمی را تخریب و یا بازسازی کنند. همچنین در مراحل مختلف فعالیت های ساختمانی و عمرانی نیز از جمله خاکبرداری، سفت کاری و نازک کاری نیز پسماند ساختمانی و عمرانی تولید می شود. پسماند ساختمانی و عمرانی تولید شده در پروژه باید توسط عوامل اجرایی مدیریت و مدیران پروژه نظارت گردد. این عملیات تا زمان تحویل به شهرداری و مجریان ذیصلاح ادامه می یابد. متاسفانه در کشورهای در حال توسعه مانند ایران، به دلیل عدم اتخاذ قوانین مناسب و روش های نوین و مناسب مدیریت پسماند ساختمانی و عمرانی، سبب بروز مشکلاتی گردیده است. در این پژوهش سعی شده است با بررسی وضعیت مدیریت پسماند ساختمانی و عمرانی و قوانین اتخاذ شده در ایران و سپس مقایسه با سایر کشورهای جهان، بتوان با بیان وضعیت حاکم، به ضروریت موضوع مدیریت پسماند ساختمانی و عمرانی پرداخت. این پژوهش می تواند به عنوان سرآغاز و شرحی از وضعیت مدیریت پسماند ساختمانی و عمرانی، مورد استفاده پژوهشگران این حوزه مورد قرار گیرد.