اکوهیدرولوژی و نقش پوشش گیاهی بر بیلان آب اکوسیستم ‏ها تحت اثر تغییر اقلیم

اکوهیدرولوژی موضوعی میان رشته ‏ای است که بر تعامل بین اکوسیستم‏ ها و فرآیندهای هیدرولوژیکی تاکید دارد. این احتمال وجود دارد که تغییرات آب و هوایی در آینده مانند تغییرات دما، بارش و فراوانی وقایع حدی فرآیندهای اکوهیدرولوژیکی را تحت تاثیر قرار دهند. پویایی پوشش گیاهی ممکن است از چند طریق، واکنش رواناب را (در آینده تحت اثر تغییر اقلیم) به چرخه آب و انرژی (وقتی که الگوی پوشش گیاهی تغییر می‏کند) تغییر دهد: اول، تغییر ساختار پوشش گیاهی مانند تغییر در نوع گیاهان و نباتات (pfts) یا تغییر در شاخص سطح برگ (lai) که ممکن است نرخ تبخیر و تعرق و بازتاب را تغییر دهد. دوم، تغییر در تولید پوشش گیاهی و شاخص سطح برگ (lai) در نتیجه تغییر اقلیم که ممکن است بر نرخ تبخیر و تعرق و بازتاب تاثیر گذار باشد. سوم، افزایش میزان co2‌ بر میزان رشد گیاهی، فتوسنتز و کارایی مصرف آب اثر گذاشته که ممکن است بر نرخ تبخیر و تعرق و بازتاب اثرگذار باشد. از آنجا که هر گونه تغییر در تبخیر و تعرق ناشی از واکنش گیاه به افزایش co2 به‏وسیله رواناب متعادل می‏شود، این امر می‏تواند منجر به تغییر در میزان رواناب شود. حتی در یک مدل، پیش‏ بینی تنش آب در آینده بسیار حساس به اثر co2‌ بر رواناب است. افزایش میزان co2 به‏ طور کلی دو اثر متضاد بر رواناب از طریق تغییر در میزان تبخیر و تعرق خواهد داشت. بررسی‏ ها نشان می‏دهد که با وجود اینکه روابط بین شاخص سطح برگ و نوسانات آب و هوایی مدل‏سازی شده ‏اند در کمتر مطالعه‏ ای نتایج حاصل از آنها با مدل ‏های هیدرولوژیکی به‏ منظور بررسی اثرات تغییر اقلیم بر رواناب تلفیق شده ‏اند.