گرایش افراد سالمند به خانه سالمندان و مشکلاتشان

زمینه و هدف: بالارفتن سن، بیمارى نیست، بلکه یک پدیده حیاتى است که همگان را شامل مى شود. در حقیقت یک مسیر طبیعى است که در آن تغییرات فیزیولوژیکى و روانى در بدن رخ مى دهند. گرچه پیرى یک بیمارى نیست، ولى کیفیت کامل فعالیت جسمى و ذهنى را محدود کرده و برفعالیت جسمى، روانى، فرهنگى، اجتماعى و اقتصادى فرد تاثیر مى گذارد. درباره مکانیسم پیرى تئورى هاى متفاوتى وجود دارد که گاه با هم متناقض اند. یکی از چالش های مربوط به افراد سالمند نوع و محل مراقبت از آنهاست لذا مطالعه ی حاضر با هدف مروری بر گرایش قشر سالمند به خانه ی سالمندان صورت گرفت. روش بررسی: مطالعه ی حاضر از نوع مرور کتابخانه ای می باشد.یافته ها: از جمله عوامل مثبت در گرایش به خانه ی سالمندان عبارتند از: دریافت مراقبتهای بیشتر، مشکلات خانوادگى و مشکلات مالى، علاوه بر آن افزایش امید به زندگى و کاهش افسردگی در میان سالمندانی که در منزل تحت مراقبت قرار میگیرند منجر به کاهش گرایش به خانه ی سالمندان می شود.نتیجه گیری: از آنجایی که مهمترین خطرى که در کمین سالمندان نشسته انزوا و دورى از فعالیت هاى اجتماعى است توجه به سبکهای مراقبتی در این قشر آسیب پذیر یکی از ارکان اصلی برای ارتقای سطح سلامت جامعه محسوب می شود. مطالعات بیشتری برای بررسی راهکارهای مناسب در مراقبت از سالمندان مورد نیاز است.