تاب آوری و عوامل موثر بر آن در زنان مبتلا به سرطان پستان

زمینه و هدف: سرطان پستان چالش‌برانگیزترین بیماری است که زنان با آن مواجه هستند و میزان تاب‌آوری در بیماران مبتلا، تعیین کننده توانایی آنها در مقابله با استرس ناشی از آن است. اطلاعات نسبتاً محدودی در مورد تاب آوری بیماران در محیط های بالینی موجود است. هدف مطالعه ما ارزیابی سطح تاب آوری و شناسایی عوامل پیش بینی کننده تاب آوری در زنان مبتلا به سرطان پستان بود.روش بررسی: یک مطالعه مقطعی با شرکت 218 زن مبتلا به سرطان پستان در سال 2022 (فروردین تا اسفند) انجام شد. شرکت کنندگان سه مقیاس، یعنی مقیاس تاب آوری کانر- دیویدسون، پرسشنامه امید به زندگی اشنایدر، و مقیاس چند بعدی حمایت اجتماعی ادراک شده را همراه با اطلاعات جمعیت شناختی و بیماری خود گزارش شده تکمیل کردند. از آمار توصیفی و رگرسیون خطی تک متغیره و چندگانه برای بررسی پیش‌بینی‌کننده‌های تاب‌آوری استفاده شد.یافته ها: میانگین نمرات (انحراف معیار) برای تاب‌آوری، حمایت اجتماعی و هاپ به ترتیب (16/68) 59.37 ,(6.19) 38/53, 59.22 بود. بر اساس تحلیل رگرسیون، 50/8 درصد از تغییرات تاب‌آوری را می‌توان با 6 متغیر موجود در مدل ارائه‌شده توضیح داد (r^2adj=0.508, p<0.001) . وضعیت اشتغال و مرحله بیماری با تاب آوری رابطه معنی داری نشان نداد و حمایت اجتماعی ادراک شده بیشترین تاثیر را بر تاب آوری داشت(β=0.516, p<0.001).نتیجه گیری: همانطور که نتایج این مطالعه نشان می‌دهد حمایت اجتماعی، امید، سن و سطح درآمد با تاب‌آوری زنان مبتلا به سرطان پستان همبستگی معنی‌داری دارد. بنابراین، مداخلات و برنامه‌های طراحی شده برای افزایش حمایت اجتماعی و امید در این زنان می‌تواند بهبود تاب‌آوری و کیفیت زندگی کلی آنها را در مقابله با سرطان پستان تسهیل کند