روش‌های خودمراقبتی از ویروس hpv

زمینه و هدف: ویروس پاپیلومای انسانی (human papiloma virus) و یا hpv جزو خانواده ویروس‌های dna دار دو رشته‌ای است که فقط سلولهای اپی‌تلیوم پوست و مخاط را درگیر می‌کند. این عفونت یکی از شایع‌ترین بیماری‌های منتقله از طریق تماس جنسی است. اغلب این عفونت‌ها خود محدود شونده و بدون علامت بوده و در بسیاری از موارد شناسایی نمی‌شوند. هدف از مطالعه حاضر بررسی جدیدترین یافته‌ها برای مقابله با ابتلا به ویروس می‌باشد.روش بررسی:در این مطالعه مروری به بررسی جدیدترین یافته‌ها در مورد علایم نحوه انتقال و پیشگیری از ویروس از منابع معتبر علمی و مقالات به صورت کتابخانه‌ای و اینترنتی پرداخته شده است.یافته‌ها: تایپ‌های ژنیتال hpv بر اساس ارتباط اپیدمیولوژیک آنها با کانسر سرویکس به دو دسته کم خطر (low risk hpv) و پر خطر (high risk hpv) طبقه‌بندی شده‌اند. عفونت پایدار با تایپهای انکوژن ویروس بعنوان قوی‌ترین عامل خطر برای ایجاد ضایعات پره کانسر و کانسرمرتبط با hpv محسوب می‌شود. بروز همه کانسرهای سرویکس به تایپ‌های پر خطر hpv نسبت داده می‌شود. عامل 70 درصد کانسر سرویکس ژنوتایپ‌های 16و 18 می باشد. تنها کانسر مرتبط با hpv که برای آن غربالگری توصیه شده است کانسر دهانه رحم است که این غربالگری بر مبنای انجام تست پاپ اسمیر (بررسی سیتولوژی دهانه رحم) به همراه آزمایش بررسی hpv استوار است که به انجام همزمان این دو تست اصطلاحاً cotest گفته می‌شود. واکسن، برعلیه تعداد محدود و خاصی از ژنوتایپ‌های hpv ایمنی ایجاد می‌کند و شامل همه تایپ‌های انکوژن ویروس نمی‌شود.نتیجه‌گیری: تاکنون تمام اقدامات درمانی مربوط به رفع ظاهری زگیل‌های تناسلی و یا برداشتن ضایعات پیش سرطانی و یا سرطانی تایید شده با روش‌های پاتولوژیک می‌باشد و هیچ درمانی ثابت شده‌ای برای حذف و یا مقابله با ویروس hpv معرفی نشده است. بنابراین مهم‌ترین اقدام برای کاهش میزان بروز کانسر سرویکس، افزایش میزان غربالگری و تجویز واکسن است.