مقایسه تاثیر آرامسازی عضلانی و تجسم هدایت شده بر کیفیت خواب زنان باردار

زمینه و هدف: کاهش کیفیت خواب یکی از شکایات شایع دوران بارداری می‌باشد. آرامسازی یکی از درمان‌های غیر دارویی برای اختلالات خواب است. انواع مختلف آرامسازی، می‌توانند اثرات متفاوتی بر استرس‌های مختلف روحی و بیولوژیکی داشته باشند. هدف از این مطالعه مقایسه دو روش آرامسازی پیشرونده عضلانی و تجسم هدایت شده برکیفیت خواب زنان نخست‌ باردار بود. روش بررسی: این مطالعه کارآزمایی بالینی تصادفی سه گروهه در 100 زن باردار مراجعه کننده به مراکز بهداشتی درمانی مشهد در سال1393 انجام شد. کلیه زنان نخست باردار واجد شرایط مطالعه، به روش تخصیص تصادفی به سه گروه آرامسازی پیشرونده عضلانی، تجسم هدایت شده وکنترل تقسیم شدند؛ پس از برگزاری دو جلسه آموزش آرامسازی طی دو هفته، دو گروه مداخله، به مدت 4 هفته، تمرینات را در منزل انجام می‌دادند. سپس کیفیت خواب واحد‌های پژوهش مجدداً با استفاده از پرسشنامه کیفیت خواب پیتزبورگ (psqi) بررسی شد. پس از جمع آوری و کد گذاری داده‌ها، تحلیل با نرم افزار آماری spss ویرایش11/5 انجام شد.یافته ها: میانگین کیفیت خواب قبل و بعد از آموزش آرامسازی در گروه‌های مداخله و کنترل تفاوت معنی داری داشتند داشت(p<0/001). آرامسازی تجسم هدایت شده بیشتر از آرامسازی پیشرونده عضلانی در بهبود کیفیت خواب واحدهای پژوهش موثر بود (0/02=p).نتیجه گیری: هر دو نوع آرامسازی پیشرونده عضلانی و تجسم هدایت شده برکیفیت خواب زنان نخست باردار موثر بودند، با این تفاوت که گروه تجسم هدایت شده، کیفیت خواب مطلوب‌تری داشتند. توصیه می‌شود، تجسم هدایت شده به عنوان بخشی از مراقبت های دوران بارداری برای زنان دچار اختلال خواب در نظر گرفته شود.