عوامل موثر بر خودکارآمدی شیردهی در مادران دارای نوزاد نارس

زمینه و هدف: اگرچه مشکلات شیردهی در مادران نوزادان نارس شایع‌تر است، اما خودکارآمدی شیردهی مادر (bse) عاملی قابل تغییر است که ممکن است میزان شیردهی را بهبود بخشد. این مطالعه با هدف بررسی عوامل تاثیرگذار بر خودکارآمدی شیردهی در مادران دارای نوزاد نارس انجام شد.روش بررسی: این مطالعه مقطعی بر روی 360 مادر دارای نوزاد نارس کمتر از 6 ماه که به روش نمونه‌گیری خوشه‌ای چند مرحله‌ای انتخاب شدند، انجام شد. جمع‌آوری داده‌ها به‌وسیله پرسش‌نامه‌های فرم جمعیت‌شناختی، مقیاس خودکارآمدی شیردهی (bses-sf)، حمایت اجتماعی ادراک‌شده (msps) انجام شد.یافته ها: بیش از نیمی از زنان (51/4%) خودکارآمدی شیردهی پایینی داشتند. تفاوت آماری معنی داری بین گروه های سنی مادر، سطوح مختلف تحصیلات همسر، سن حاملگی در بدو تولد و bses-sf وجود داشت. بر اساس مدل رگرسیون، حمایت اجتماعی ادراک توانست 15/6درصد از واریانس bses-sf را پیش‌بینی کند. بر اساس مدل خطی چند متغیره، حمایت اجتماعی درک‌شده، سن مادر، سن حاملگی در بدو تولد، تجربه قبلی شیردهی مادران و سطح تحصیلات همسر توانستند 31.5 درصد از واریانس bses-sf را پیش‌بینی کنند. و سطوح بالاتر حمایت اجتماعی (β=0.283، p<0.001) ، داشتن تجربه قبلی شیردهی (β=-0.253، p<0.001) و سن حاملگی بالاتر در بدو تولد (β=0.106، p=0.020) با سطح بالای خودکارآمدی شیردهی همراه بود.نتیجه گیری: این یافته‌ها می‌تواند به ارائه‌دهندگان مراقبت‌های بهداشتی کمک کند تا از تلاش‌ها برای بهبود حمایت اجتماعی برای افزایش خودکارآمدی شیردهی کمک نماید. همچنین، افزایش امکانات حمایتی برای مادران دارای زایمان زودرس ممکن است برای بهبود خودکارآمدی با شیردهی مفید باشد.