نقش تنظیم هیجان و حمایت اجتماعی ادراک شده در پیش‏بینی رضایت از زندگی در مبتلایان به فلج مغزی

زمینه و هدف: فلج مغزی یکی از اختلالات ناتوان‌‏کننده می‏باشد که علاوه بر پیامدهای مالی و بهداشتی-درمانی سنگین، استرس‏های زیادی برای فرد مبتلا و مراقبت‏‌کنندگان از بیمار به همراه دارد. پژوهش حاضر با هدف پیش‏بینی رضایت زندگی براساس تنظیم هیجان و حمایت اجتماعی ادراک شده در مبتلایان به فلج مغزی انجام شد.مواد و روش‏ها: این پژوهش توصیفی-مقطعی و از نوع همبستگی بود. تمامی مبتلایان به فلج مغزی که تحت پوشش سازمان بهزیستی شهر تهران جامعه آماری پژوهش را تشکیل دادند و از میان آن‏ها با روش نمونه‌‏گیری در دسترس و مبتنی بر هدف تعداد 90 نفر به عنوان نمونه تعیین شدند. برای گردآوری اطلاعات علاوه بر چک‌‏لیست اطلاعات دموگرافیک-فرم محقق ساخته از پرسشنامه رضایت زندگی (داینر و همکاران، 1985)، پرسشنامه تنظیم هیجان (گراس و جان، 2003) و پرسشنامه حمایت اجتماعی ادراک شده (زیمت و همکاران، 1988) استفاده شد. تحلیل داده‏‎‎‌ها علاوه بر روش‏های آمار توصیفی (فراوانی، درصد، میانگین و انحراف‏‌معیار)، با ضریب همبستگی پیرسون و رگرسیون چندگانه با نرم‌‏افزار آماری spss نسخه 27 انجام شد. یافته‌‏ها: نتایج نشان داد که بین نمره کل حمایت اجتماعی ادراک شده (0/46=r و 0/021>p) و تنظیم هیجان (0/57=r و 0/010>p) با رضایت از زندگی در مبتلایان به فلج مغزی همبستگی معناداری وجود دارد. همچنین، تحلیل رگرسیون نشان داد که ابعاد حمایت اجتماعی ادراک شده توان تبیین 19 درصد و ابعاد تنظیم هیجان توان تبیین 27 درصد از واریانس رضایت از زندگی را به خود اختصاص داده اند (0/05>p). نتیجه‌‎‏گیری: براساس یافته‌های پژوهش می‌توان گفت که مهارت در تنظیم هیجان و حمایت اجتماعی ادراک شده توان پیش‌بینی رضایت از زندگی در مبتلایان به فلج مغزی را دارند، لذا می‌توان میزان رضایت از زندگی در این بیماران را بر‌اساس در نظر گرفتن متغیرهای مورد بررسی ارتقاء داد.