ارزیابی مقایسه ای تاثیر پلاسماجت سرد با فشار اتمسفر و درمان دارویی بر ترمیم زخم های مزمن در سگ‌های نژاد بومی

از بین رفتن تمامیت ساختاری پوست منجر به ایجاد انواع مختلف زخم می‌شود که ساختار و عملکرد بافت های زیرپوستی را نیز تحت تاثیر قرار می‌دهد. پلاسما در حوزه طب پزشکی و دامپزشکی به عنوان یکی از روش های غیر تهاجمی علمی مطرح می باشد. زخم یکی از مشکلات کلینیکی بوده و می‌تواند به‌ صورت حاد و یا مزمن باشد به علت اهمیت زخم، خصوصا زخم های مزمن، مدیریت و درمان آن از اولویت ‌های مهم در دامپزشکی محسوب می‌شود. در این تحقیق از 12 قلّاده سگ بومی با وزن متوسط 20 تا 25 کیلوگرم که دچار زخم هایی نسبتا مشابه بر روی پوست بودند استفاده شد. سگ ها به دو گروه 6 تایی تقسیم شدند گروه اول تحت درمان با پماد و گروه دوم تحت درمان با پلاسما جت قرار گرفتند. در این مطالعه سرعت بهبودی زخم گروه پلاسما نسبت به شاهد بیشتر و مشهود تر بود. در ادامه روند ترمیم پاتولوژی و مشاهدات ماکروسکوپی مشخص شد میزان جمع شدگی زخم در گروه شاهد کندتر از پلاسما رخ داده است، به طوری که ترمیم کامل زخم در گروه شاهد تا روز 31ام پس از تازه سازی زخم به طول انجامید درحالی که این میزان برای پلاسما به طور متوسط14 روز بوده است.