یافتن مکان بهینه‌ی کنترل‌کننده‌‌های جریان برای کاهش گردابه‌های اطراف استوانه

کنترل جریان روی استوانه و به تعویق انداختن ناحیه‌ی جدایش جریان از سطح استوانه، باعث کوچک شدن ناحیه‌ی دنباله و کاهش ریزش گردابه‌ها می‌گردد و عمر سازه را افزایش می‌دهد. پدیده‌ی خستگی که در اثر بارگذاری و تنش‌های نوسانی وارد بر سازه‌ها ایجاد می‌شود، موجب استهلاک و کاهش عمر سازه‌ها می‌گردد. کنترل‌کننده‌های جریان نقش بازدارنده در ایجاد پدیده‌ی خستگی دارند. در این پژوهش تاثیر دو استوانه‌ی کنترلی برای فواصل مختلف از استوانه اصلی در رینولدز 140 مورد ارزیابی قرار ‌گرفت. یافتن فاصله‌ی خاصی برای جای‌گیری استوانه‌‌های کنترلی از استوانه‌ی اصلی که در آن فاصله‌ ریزش گردابه‌ها تا حد مطلوبی کاهش یافته و خنثی شود، هدف اصلی این پژوهش است. بدین منظور تحلیل عددی گذرا توسط نرم‌افزار فلوئنت انجام شد. نتایج این پژوهش حاکی از آن است که فاصله‌ی خاصی برای خنثی‌سازی ریزش گردابه‌ها وجود دارد. این فاصله، برای رینولدز 140 به اندازه‌ی 0.8 قطر استوانه‌ی اصلی است و از آن تحت عنوان فاصله‌ی طلایی می‌توان یاد کرد که مولفه‌ی مهمی در طراحی به حساب می‌آید.