واسنجی شبکه های توزیع آب به منظور تعیین محدوده نشت‌های گزارش‌نشده با در نظرگرفتن عدم قطعیت‌ها

یافتن محل نشت از اصلی‌ترین چالش‌های شرکت های آب و فاضلاب به شمار می رود. از آنجایی که روش‌های رایج نشت‌یابی عموماً دارای بار اقتصادی زیادی بوده و زمان بر نیز می باشند، به‌کارگیری روش‌های شبیه سازی هیدرولیکی برای تعیین محل نشت ها، در سال های اخیر مورد توجه قرار گرفته است. در این پژوهش، روشی برای تعیین محل یا محدوده نشت های یک شبکه توزیع پیشنهاد شده است که از الگوریتم بهینه سازی ملخ استفاده می کند. این روش بر اساس مقایسه داده‌های شبیه‌سازی شده و داده های میدانی فشار و دبی عمل می‌کند. هم چنین از آنجایی که در شبکه-های واقعی، بسیاری از پارامترهای مدل هیدرولیکی نظیر تراز ارتفاعی و دبی‌پایه مصرفی گره‌ها دارای عدم قطعیت هستند؛ در روش توسعه داده شده، از رویکرد مونت‌کارلو برای در نظرگیری عدم قطعیت آن ها در فرآیند شبیه سازی استفاده شده است. در این روش بر خلاف غالب پژوهش‌های پیشین که تعداد نشت جزو پیش فرض‌های اولیه حل مساله بود و با فرض آنکه نشت به طور هم‌زمان در تمام گر‌ه های شبکه می‌تواند رخ دهد ، پس از گروه‌بندی گره‌ها، ضرایب نشت به گروه‌ها تخصیص می‌یابد و محدوده‌ی بزرگ‌ترین نشت موجود در شبکه گزارش می‌شود. این روش در 10 مثال مختلف برای شبکه بالرما پیاده سازی شد. نتایج نشان داد که این الگوریتم بدون در نظر گرفتن عدم قطعیت و با در نظر گرفتن آن به ترتیب 70 و50 درصد عملکرد صحیح از خود نشان می‌دهد. روش پیشنهادی ارائه شده در این مقاله به عنوان مکمل روش‌های رایج نشت‌یابی می‌تواند مورد استفاده قرار گیرد.