مروری بر اثرات زیست‌محیطی پساب آب شیرین کن‌های دریایی: چالش‌ها و روش‌های مدیریتی

امروزه با توجه به کمبود منابع آب در جهان، فرایند نمک‌زدایی و تهیه آب خالص با استفاده از آن به یک روش بسیار موثر و کارآمد تبدیل شده‌است که توجه بسیاری از محققین را به خود جلب کرده است. اما علی رقم داشتن مزایای بسیار در تولید آب خالص، این روش بعد از انجام فرایند شورآبه ای با غلظت بسیار بالا همراه یکسری مواد و آلاینده‌هایی همچون مواد منعقد کننده، آنتی اسکالنت ها، فلزات سنگین که در طی فرایند مورد استفاده قرار گرفته‌اند به محیط‌های آبی مجدداً تخلیه می‌کند که اثرات زیست‌محیطی مخربی را ایجاد خواهد کرد. از این رو، شناسایی و ارزیابی اثرات زیست‌محیطی تاسیسات آب‌شیرین‌کن و نیز به به‌کارگیری روش‌های مدیریتی برای کاهش آلودگی زیست‌محیطی ناشی از شورآبه مورد نیاز است. به این منظور، این مطالعه با هدف مروری بر اثرات زیست‌محیطی ناشی از تخلیه پساب تاسیسات آب شیرین کن‌های دریایی، شناسایی خصوصیات فیزیکی و شیمیایی شورآبه، خلاصه‌ای از بایواندیکاتور های مهم و همچنین معرفی روش‌های تصفیه و مدیریت آن پرداخته‌است. به‌طور کلی، بر اساس مرور مطالعات پیشین مشخص شده‌است که شوری و دما به‌عنوان دو فاکتور اصلی پساب تاسیسات آب‌شیرین‌کن شناسایی‌شده‌اند که تغییرات جزئی در آنها می‌تواند تاثیر قابل توجهی بر اکوسیستم‌های دریایی داشته‌باشد. در این مطالعه روش‌های مختلفی همچون روش تخلیه مایع صفر و تقطیر غشایی نیز مورد بحث قرار گرفته است.