امکان‌سنجى استفاده مجدد از پساب خروجى تصفیه‌خانه فاضلاب شهر بوئین‌میاندشت

یکی از خطرناک‌ترین منابع آلاینده‌ که باعث تهدید حیات بشر شده و می‌تواند منجر به شیوع بیماری‌های مختلفی شود، فاضلاب‌های تولید شده است. این فاضلاب‌ها حاوی آلاینده‌های فیزیکوشیمیایی و میکروبیولوژی فراوانی است که امروزه برای فعالان محیط‌ زیست یکی از بزرگ‌ترین دغدغه‌ها و نگرانی‌ها محسوب می‌شود، بدین منظور پژوهش حاضر با هدف امکان‌سنجى استفاده مجدد از پساب خروجى تصفیه‌خانه فاضلاب شهر بوئین‌میاندشت صورت پذیرفت. این مطالعه توصیفى - مقطعى در یک بازه زمانی یک ساله از ابتدای فروردین تا انتهای اسفند ماه سال 1401 خورشیدی بر روى 96 نمونه ورودى و خروجى از تصفیه‌خانه فاضلاب شهری بوئین‌میاندشت صورت پذیرفت. پارامترهاى مورد بررسى شامل اکسیژن مورد نیاز شیمیایى (cod)، اکسیژن مورد نیاز بیوشیمیایى (bod5)، کل جامدات معلق (tss)، کلیفرم کل (tc) و کلیفرم مدفوعى (fc) بود که براساس رهنمود‌هاى ارائه شده در کتاب روش‌های استاندارد آزمایشات آب و فاضلاب مورد سنجش قرار گرفته و در پایان داده‌های حاصله با آزمون‌هاى آمارى تجزیه و تحلیل شدند. میانگین راندمان حذف متغییر‌های bod5، cod، tss، tc و fc به ترتیب 72/87، 93/81، 48/76، 9999/99 و 9999/99 درصد به دست آمد. طبق نتایج حاصله اینگونه استنباط می‌گردد که سیستم تصفیه‌خانه فاضلاب شهر بوئین‌میاندشت در مجموع موجب کاهش قابل توجهى از مواد آلى و آلودگى میکروبى شده و داراى وضعیت مطلوبی مى‌باشد و با استانداردها و رهنمودهای توصیه شده توسط سازمان حفاظت محیط زیست ایران در استفاده مجدد از پساب براى مصارف کشاورزى مطابقت دارد.