مروری برارزیابی روش های فناوری بدون ترانشه برای صنعت آب و فاضلاب

خوردگی ، فرسودگی و شکستگی های تدریجی در شبکه های جمع آوری فاضلاب به خصوص در مناطق گرمسیری خسارات اقتصادی و کیفی بزرگی را در سراسر دنیا به وجود آورده است. این مساله ایجاب می کند که به منظور خدمات رسانی مستمر به مشترکین و رفع آسیبهای شبکه ، برنامه های بلند مدت تعمیرات ، نوسازی و دوباره سازی شبکه بر اساس معیارهای تعریف شده در دستور کار قرار گیرد. در این میان روشهای بازسازی سنتی با حفر ترانشه، بنا به دلایلی از قبیل هزینه های بالا ، اختلال در ترافیک، ایجاد آلودگی در محیط زیست، ایجاد تاثیرات روانی نامطلوب، سلب آسایش از شهروندان به دلیل بروز آلودگیهای صوتی و بصری و تولید گرد و غبار ؛ هزینه های اجتماعی و مالی زیادی را به شهروندان و شرکتهای آب و فاضلاب تحمیل می نماید . لذا استفاده از فناوری های نوین بدون حفر ترانشه از اهمیت ویژه ای برخوردار است. درمقایسه با روش های حفاری ترانشه باز ، این روش ها نیاز به کار ساختمانی کمتر و مقرون به صرفه بودن اجرای این روش نسبت به تمام روشهای دیگر برای عمقهای بالای 6 متر و همچنین دقت و سرعت عمل بالا و افزایش رضایت مردمی و کاهش آسیب به محیط زیست را دارد. روشهای بدون حفر ترانشه مزاحمت کمتری درترافیک وزندگی روزمره مردم داشته و تولید سرو صدا و آلودگی هوا ناشی از حفاری ماشین های ساختمانی را به همراه دارند. لذا لازم است روش بدون ترانشه برای صنعت آب و فاضلاب در حل مسائل بازسازی صنعت تدریجی حاکم گردد.