سهم نشت یابی شبکه های آب در مدیریت منابع آب شرب (انجام مطالعات موردی)

در کشور هایی که جزء مناطق خشک دنیا هستند از جمله ایران ، جلوگیری از هدر رفت آب از حساسیت خاصی برخوردار است. بر اساس آنالیز بالانس آب بر گرفته ازiwa قسمت عمده این میزان به هدررفت واقعی اختصاص می یابد . هدف از این مقاله بررسی سهم نشت یابی شبکه های توزیع بر مدیریت و صرفه جویی در منابع آب شرب در دسترس شهر هاست. بر اساس مقالات بر گرفته از محققان پیشین میزان دبی و حجم نشت ناشی از عملیات نشت یابی فعال قابل محاسبه است. ولیکن میزان تاثیر آن بر کاهش استحصال از منابع آب شرب مورد سوال بوده است، به بیان دیگر چه حجمی از نشت کاهش داده شده را میتوان عیناً از تولید آب شرب کم کرد بطوری که باعث کمبود آب مصرف کنندگان نشود. برای این منظور منطقه یک کلانشهر کرمانشاه به عنوان بزرگترین ناحیه و مهمترین پهنه ی تامین آب کرمانشاه که بدلیل قدمت لوله ها و تاسیسات آبرسانی و سایر مشخصات آن انتخاب و نتایج حاصل از عملیات نشت یابی و تاثیر آن بر کاهش میزان تولید آب شرب این منطقه مورد بررسی قرار گرفت بطوری که حجم هدر رفت در اثر رفع نشت لوله ها تعیین شد و از طرفی میزان کاهش تولید از منابع آب شرب شهر مذکور بگونه ای که کمترین تاثیر را بر کمبود آب و قشار آب شهر ایجاد کند تعیین و نتایج جهت تعیین رابطه ای میان این دو مورد بررسی قرار گرفت.