کنترل هدایت الکتریکی آب با تغییر طراحی راکتور پلاسمایی

در عصر حاضر، روش ها و فناوری های بسیاری جهت کنترل و یا اصلاح مولفه های آب با هدف مدیریت و استفاده بهینه از آن در حال توسعه می باشند که پلاسمای سرد اتمسفری یکی از فناوری های نوظهور و پاک در این زمینه به شمار می آید. برهمکنش آب و پلاسمای سرد اتمسفری، آب را حاوی ترکیبی از گونه های فعال پلاسما، تاثیرگذار بر مولفه های آب از جمله هدایت الکتریکی می سازد که قابل کاربرد در زمینه های گوناگون علمی- تحقیقاتی و صنعتی می باشد. با این رویکرد، راکتورهای پلاسمایی، جهت کنترل هدایت الکتریکی آب با استفاده از تخلیه گاز اکسیژن بر روی سطح آب طراحی شد. با تغییر طراحی راکتور پلاسمایی و زمان برهمکنش پلاسما با سطح آب، نتایج حاصل از اندازه گیری تغییر هدایت الکتریکی پس از اعمال پلاسما در مقایسه با حالت قبل از اعمال نشان داد پلاسما قابلیت ایجاد گونه های فعال مختلف دخیل در انواع واکنش ها در داخل آب و تغییر هدایت الکتریکی آن بدون استفاده از مواد شیمیایی را دارد که تغییر در طراحی راکتور و همچنین زمان اعمال پلاسما بر سطح آب، بر میزان و نحوه تغییر هدایت الکتریکی تاثیرگذار می باشد.