بررسی تاثیر تمرکز مالکیت بر ساختار سرمایه

ساختار مالکیت یکی از ابعاد مهم حاکمیت شرکتی است. طبق تئوری نمایندگی، ساختار مالکیت اثر بااهمیتی بر ساختار سرمایه شرکت دارد. دو دیدگاه در این باره وجود دارد. طبق دیدگاه نخست، مالکان عمده با ترجیح تامین مالی از طریق بدهی‌ها بر سهام، کنترل شرکت را حفظ می‌کنند. بنابراین، انتظار می‌رود میان تمرکز مالکیت با میزان بدهی ارتباط مثبت وجود داشته باشد. بر اساس دیدگاه دوم، پیامد تمرکز مالکیت، وابستگی ثروت سهام‌داران به یک یا چند سرمایه‌گذار و درنتیجه، عدم تنوع‌سازی ریسک است. سهام‌داران تمایل دارند با کاهش میزان بدهی، ریسک عدم تنوع‌سازی را کم کنند. ازاین‌رو انتظار می‌رود میان تمرکز مالکیت و میزان بدهی رابطه منفی وجود داشته باشد. این ‌پژوهش به بررسی تاثیر تمرکز مالکیت بر ساختار سرمایه پرداخته است. اهرم دفتری و اهرم بازار برای سنجش ساختار سرمایه و شاخص هرفیندال هریشمن به‌عنوان معیار تمرکز مالکیت مورد استفاده قرار گرفت. روش آماری مورد استفاده برای آزمون فرضیه‌های ‌‌پژوهش، رگرسیون چندگانه خطی و نمونه آماری شامل 44 شرکت پذیرفته‌شده در بورس در دوره زمانی 1394 تا 1400 است. نتایج ‌پژوهش بیان‌کننده وجود رابطه مثبت و معنادار میان تمرکز مالکیت با اهرم دفتری و اهرم بازار است. با افزایش تمرکز مالکیت، سهام‌داران بدهی را بر سهام ترجیح می‌دهند؛ زیرا انتشار سهام به معنی از دست دادن کنترل شرکت است. یافته‌های ‌‌پژوهش نشان می‌دهد اندازه شرکت دارای ارتباط مثبت و معنادار با اهرم دفتری و اهرم بازار است، اما نسبت ارزش بازار به ارزش دفتری ارتباط منفی با اهرم بازار دارد.