تخصص مالی مدیرعامل و کاهش مالیات با تاکید بر نظام راهبردی

تحقیق حاضر با هدف تعیین میزان اثرگذاری سازوکارهای داخلی و خارجی شامل قدرت مدیرعامل و مالکیت نهادی بر ارتباط میان تخصص مالی مدیرعامل و اجتناب از مالیات در شرکت‌های پذیرفته‌شده در بورس اوراق بهادار تهران انجام شد. به همین منظور، نمونه‌ای متشکل از 121 شرکت پذیرفته‌شده در بورس اوراق بهادار تهران در دوره 1390 تا 1399 انتخاب شد. تحقیق حاضر بر مبنای هدف، از نوع کاربردی و بر مبنای ماهیت و روش، از نوع توصیفی و هم‌بستگی است. همچنین، از لحاظ بعد زمانی، تحقیق پسارویدادی است. در این تحقیق از تخصص مالی مدیرعامل به‌عنوان متغیر مستقل و از اجتناب مالیاتی به‌عنوان متغیر وابسته و از دو متغیر قدرت مدیرعامل و مالکیت نهادی به‌عنوان متغیرهای تعدیل‌کننده استفاده شد. نتایج نشان داد که هر سه فرضیه تحقیق مورد تایید است. به‌عبارت‌دیگر، میان تخصص مالی مدیرعامل و اجتناب مالیاتی رابطه مثبت و معناداری وجود دارد. بدین معنا که اگر مدیرعامل شرکت دارای تخصص مالی باشد، می‌تواند اجتناب مالیاتی یا به عبارتی، فرار مالیاتی را در شرکت خود افزایش دهد. نتیجه فرضیه دوم بیان می‌دارد که قدرت مدیرعامل ارتباط میان تخصص مالی مدیرعامل و اجتناب مالیاتی را به‌صورت مثبت تعدیل می‌کند. بدین معنا که اگر مدیرعامل شرکت افزون‌بر تخصص مالی دارای قدرت لازم نیز باشد این موضوع اجتناب مالیاتی شرکت را بیشتر می‌کند. نتیجه فرضیه سوم بیان می‌دارد که مالکیت نهادی ارتباط میان تخصص مالی مدیرعامل و اجتناب مالیاتی را به‌صورت منفی تعدیل می‌کند. بدین معنا که اگر میزان مالکیت نهادی در شرکت افزایش یابد، امکان اینکه مدیرعامل متخصص بتواند اجتناب مالیاتی انجام دهد، کاهش می‌یابد.