بررسی ارتباط میان میزان رابطه حسابرس و صاحب‌کار با کیفیت حسابرسی

پژوهش حاضر به بررسی ارتباط بین رابطه حسابرس و صاحبکار با کیفیت حسابرسی می پردازد. هرچه طول دوره حسابرسی طولانی تر -شود، ممکن است باعث عمیق ترشدن روابط، بین شریک حسابرسی و صاحبکار و درنتیجه بروز رفتار غیر اخلاقی توسط حسابرس شده که منجر به کاهش کیفیت حسابرسی می گردد. روش این پژوهش توصیفی – کاربردی است و از لحاظ نوع روابط بین متغیرها از نوع رگرسیون چند متغیره می باشد. جامعه آماری این تحقیق شامل 780 شرکت پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران طی سال های 1390 تا 1395 بوده که با استفاده از روش حذف سیستماتیک پالایش شده و 130 شرکت بعنوان جامعه آماری تحقیق باقی مانده است. داده های این پژوهش مبتنی بر ارقام و اطلاعات واقعی بازار سهام و صورت های مالی شرکت می باشد. گردآوری اطلاعات براساس روش کتابخانه ای صورت می گیرد. در این تحقیق برای تخمین دیتاها و مدل ها از شاخص های مرکزی و پراکندگی(آمار توصیفی) و برای بررسی فرضیه ها از رگرسیون چندگانه مبتنی بر داده های ترکیبی(سال- شرکت) استفاده شده است. یافته های پژوهش نشان می دهد که رابطه معکوس و معناداری بین رابطه حسابرس و صاحبکار با کیفیت حسابرسی وجود دارد. یعنی هر چقدر روابط بین شریک حسابرس و صاحبکار(رابطه شخص به شخص) طولانی‌تر باشد، از کیفیت حسابرسی کاسته می شود.