کاربرد امیکس( omics ) درعلوم علف های هرز

در طی چند دهه اخیر توسعه مداوم فن آوری های تحلیلی، تجربی و ابزارها منجر به توسعه رویکردهای بسیار تخصصی شده است که میتواند انواع خاصی از مولکول های سلولی را شناسایی، اندازه گیری و کمی سازی کند. این فن آوری ها به عنوان امیکس ) omics ( شناخته میشوند. چهار زمینه معروف در امیکس شامل ژنومیکس، ترانسکریپتومیکس، پروتئومیکس و متابولومیکس میباشند، اما امیک های جدید نیز به طور مداوم اضافه میشوند مانند لیپیدومیک و گلایکومیک. ظهور و توسعه سریع فناوری های امیکس شیوه تحقیقات زیست شناسان را به شدت تغییر داده است. فناوری های امیکس دارای توان عملیاتی بالا ) high throughput ( بوده و قادر به تولید داده ها با سرعت بالایی می باشند و بنابراین به بیوانفورماتیک و ابزارهای محاسباتی بسیار وابسته هستند. فناوری های امیکس روش ها و رویکردهای پیشرو هستند که اخیراً در مطالعه پاسخ ها و سازوکارهای تنش گیاهی بکار گرفته شده و کمک قابل توجهی به پیشرفت های فعلی در درک ما از زیست شناسی گیاه و تحمل و پاسخ گیاه به تنش ها نموده اند. آنها بینش و افق های جدیدی را برای درک تنش ها و همچنین پاسخ گیاهان و مقاومت در برابر تنش ها فراهم می کنند. رویکرد امیکس در علوم علف های هرز بیشتر مربوط به بکارگیری روش های جدید برای پرداختن به سوالات اساسی در زیست شناسی علف های هرز، بررسی تنوع ژنتیکی با استفاده از انواع مارکرهای مولکولی و یافتن محل های هدف جدید علف کش ها، و همچنین سوالات کاربردی تر در زمینه بهبود مدیریت علف های هرز و به ویژه درروشن نمودن سازوکارهای مولکولی مقاومت به علف کش ها می باشد. اگرچه یکی از چالش های اصلی در این مسیر نبودن ژنوم مرجع برای مقایسه می باشد. چالش دیگر حاشیه نویسی ) annotation ( کارآمد و دقیق از مجموعه ژنوم مرجع و در نهایت ژنوم پان ) pangenome ( است. در این مرور به معرفی خلاص های از انواع امیکس، چالش ها و چشم-انداز فناوری های امیکس در علوم علف های هرز را همراه با مثال هایی از اینکه فناوری های امیکس چگونه بر مطالعات مقاومت به علف کش تاثیر می گذارند و در نهایت مدیریت جمعیت های مقاوم در برابر علف کش ها را بهبود می بخشند را مورد بررسی قرار می دهد.