اثر تراکم های مختلف خردل برگ مومی (. boreava orientalis jaub. and spach ) و غلظتهای مختلف کود نیتروژنه بر روی عملکرد دانه، عملکرد بیولوژیک و شاخص سطح برگ گندم

به منظور بررسی رقابت خردل برگ مومی با گندم درشرایط دیم، آزمایشی به صورت فاکتوریل برپایه طرح بلوک های کاملتصادفی با 4 تکرار در سال های 1397 - 1399 انجام شد. فاکتورهای آزمایش شامل 5 سطح تراکمی علف هرز ) 0، 5، 10 ، 15 ،20 بوته درمترمربع( و سطوح کود نیتروژن ) 0، 50 ، 100 ، 150 و 200 کیلوگرم در هکتار( بودند. شاخص سطح برگ، عملکرد دانهو عملکرد بیولوژیک گندم اندازه گیری شد. تجزیه داده ها با sas و رسم نمودارها با sigma plot انجام گردید. نتایج آزمایشنشان داد که بیش ترین عملکرد دانه گندم مربوط به مصرف 150 کیلوگرم کود نیتروژن با تراکم صفر بوته علف هرز و کم ترینمقدار عملکرد دانه گندم مربوط به تیمار صفر کود نیتروژن و تراکم 20 بوته خردل برگ مومی بود. بالاترین عملکرد بیولوژیکگندم مربوط به تراکم صفر بوته علف هرز و 150 کیلوگرم کود نیتروژن بود. کم ترین عملکرد 295 / 8 بود که در تراکم 20 بوته علفهرز و صفر کیلوگرم کود نیتروزن به دست آمد. بیش ترین شاخص سطح برگ 2 بود که با مصرف 200 کیلوگرم کود نیتروژن وتراکم صفر بوته علف هرز به دست آمد و کم ترین مقدار 2/ 0 بود که در تراکم 20 بوته و صفر کیلوگرم کود نیتروژن بود. این علفهرز موجب کاهش عملکرد و شاخص های رشدی در گندم می گردد.